Η Ένωση Πολιτιστικών Φορέων Έβρου (Ε.ΠΟ.Φ.Ε.) σας προσκαλεί  στα  εγκαίνια της Έκθεσης Ζωγραφικής της ζωγράφου Ελένης Παρχαρίδου,με θεματογραφία «ΑΦΗ» Τρίτη 7 Νοεμβρίου 2023 ώρα 20:00 Νομαρχείο, Αλεξανδρούπολη

Διάρκεια Έκθεσης:

Από την Τρίτη 7 Νοεμβρίου έως και τη Δευτέρα 13 Νοεμβρίου 2023

Ώρες λειτουργίας: 19.00 – 22.00

Επιμέλεια Έκθεσης: Βαγγέλης Κουμπαρούδης

Η πολιτιστική δράση τελεί υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης –Περιφερειακή Ενότητα Έβρου

Η Ελένη Παρχαρίδου, μας παρουσιάζει ένα σύνολο έργων με ανθρώπους τοποθετημένους σε παραλία. Διάφορες ηλικίες, άλλοτε μόνοι, άλλοτε σε ζευγάρια. Η παραλία, ακόμη κι αν βρίσκεται κοντά σε αστικό ιστό, είναι τόπος που παραμένει πέρα και έξω από τους ρυθμούς και τις ανθρωπογενείς δυσκαμψίες της ζωής στην πόλη. Τόπος χαλάρωσης και σύνδεσης με την άμμο και το νερό.

Τίτλος έκθεσης: ‘’Αφή’’, η απαραίτητη αίσθηση που μας επιτρέπει αυτό το άνοιγμα στη φύση και στα πράγματα, διαφορετικό από την όραση ή την ακοή. Με την αφή, πλαταίνει η πρόσληψη, όπως και ο Μερλώ Ποντύ, αναφέρει περιληπτικά στη ‘’ Φαινομενολογία της Πρόσληψης’’, κάθε φορά που ένας τενίστας κρατά τη ρακέτα, ανοίγεται μέσω της αφής στα πράγματα, η ρακέτα στο χέρι γίνεται προέκτασή του, γίνεται ρακέτα-χέρι και άνοιγμα στον κόσμο ταυτόχρονα.

Τα έργα της Παρχαρίδου, εκφράζουν και έναν εμφανή ερωτισμό. Μορφές που αγκαλιάζονται και φιλιούνται ή στάσεις σώματος που υποδέχονται έναν αφανή εραστή. Η Αφή, είναι πάλι κυρίαρχη στο ερωτικό παιχνίδι. Είναι απαραίτητο, το άγγιγμα, το χάδι, η ανακάλυψη του σώματος, η κίνηση των σωμάτων που γίνονται ένα. Ή στην περίπτωση, των έργων που οι μορφές είναι μόνες,  ο κατοπτρισμός του έρωτα, ο καθρέφτης που ενώ δεν υπάρχει μέσω της αποτύπωσης στον καμβά, μας ωθεί στο να σκεφτούμε όλοι την εικόνα μας στη γύμνια, μακριά από την όποια αστική περιστολή, μακριά από τις συμβάσεις στην καθημερινότητα κι ακόμη πιο πίσω,  σ’ ένα ριζωμένο προπατορικό αμάρτημα. Στην παραλία το γυμνό δεν τρομάζει, δεν είναι ξένο, όπως και στη μυθική υφή του παραδείσου, οι άνθρωποι ήταν γυμνοί, ένα με τη φύση και τα ζώα.

Έρωτας και Αφή, Γυμνό και Αφή. Η Παρχαρίδου μας καλεί με αυτές τις αρχετυπικές έννοιες, να φτιάξουμε ένα κόσμο, μακριά από αυτό που μπορεί να περιοριστεί στο ιδιωτικό, από αυτό που ο καθένας κάνει στο κρεβάτι του. Σε κοινή θέα λοιπόν, να αγαπήσουμε κάθε είδους σώμα και να συμμετέχουμε στην ένωση. Εκεί που σε άλλες περιπτώσεις το παιδικό σώμα μπορεί να έχτιζε κάστρα να συμμετείχε σε κάθε λογής παιχνίδια με την άμμο και το νερό, το ενήλικο σώμα μας οδηγεί στο να σκεφτούμε τους εαυτούς μας μακριά από τις δουλειές, τις υποχρεώσεις και τους τύπους. Αλλά, σ’ ένα ενήλικο παιχνίδι, με τους άλλους, που όλοι μαζί , δομούν μια κοινότητα, όσο διαρκεί το θαλάσσιο μπάνιο. Σαν να βγάζουμε τα ρούχα μας και κάθε φορά στην παραλία, γινόμαστε κάποιοι άλλοι.

Βαγγέλης Κουμπαρούδης, Μεταδιδάκτορας Λογικής, Ηθικής και Αισθητικής