Σε οικονομικό αδιέξοδο έχουν οδηγηθεί δεκάδες οικογένειες παλιννοστούντων που ζουν στην Περιφέρεια Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, καθώς δεν μπορούν να εξυπηρετήσουν τα στεγαστικά δάνεια που είχαν λάβει κατά την άφιξή τους στη χώρα μας.

Πρόκειται για οικογένειες ποντιακής καταγωγής, που είχαν έρθει στην Ελλάδα από την πρώην ΕΣΣΔ στις αρχές της δεκαετίας του 1990 και πολλές εξ αυτών είχαν δανειοδοτηθεί με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου προκειμένου να αποκτήσουν κατοικία.

Το Ελληνικό Κράτος αντί να τους διασφαλίσει αξιοπρεπή κατοικία, παρά το γεγονός ότι διασφάλισε φθηνό και έμπειρο εργατικό δυναμικό αλλά και έναν πολιτισμικό πλούτο που μετέφεραν στις αποσκευές τους, τους οδήγησε στον τραπεζικό δανεισμό με την εγγύηση του Δημοσίου για να αντιμετωπίσουν τις στεγαστικές τους ανάγκες.

Με την εκδήλωση της οικονομικής κρίσης του 2009 επιδεινώθηκε ραγδαία η θέση τους, ενώ την ίδια στιγμή εκτοξεύτηκε το κόστος εξυπηρέτησης αυτών των δανείων, γιατί το επιτόκιο τους ήταν συνδεδεμένο με το επιτόκιο των έντοκων γραμματίων δωδεκάμηνης διάρκειας του Ελληνικού Δημοσίου, προσαυξημένο κατά 2 έως 2,5 μονάδες, με αποτέλεσμα η συντριπτική πλειοψηφία να μην μπορεί να εξυπηρετήσει τις δανειακές της υποχρεώσεις.

Αυτός είναι και ο λόγος, που τις τελευταίες ημέρες καταγράφηκαν πολλές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε όλη την Περιφέρεια

Ψήφισμα για το θέμα, προτείνει η Λαϊκή Συσπείρωση

Το θέμα των παλλινοστούντων φέρνει στην επόμενη συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης, η παράταξη Λαϊκή Συσπείρωση. Η Λαϊκή Συσπείρωση θα προτείνει στο Σώμα, να υιοθετήσει ψήφισμα στήριξης αυτών των ανθρώπων, το οποίο καταλήγει ως εξής:

Το Περιφερειακό Συμβούλιο Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης  χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των ομογενών παλιννοστούντων, στηρίζει το δικαίωμά τους να κρατήσουν τα σπίτια τους και απαιτεί από την κυβέρνηση να μεριμνήσει ώστε να δοθεί λύση στο πρόβλημα με:

• Διαγραφή τόκων και ανατοκισμών στα στεγαστικά Δάνεια που δόθηκαν στους Παλιννοστούντες Ομογενείς με την εγγύηση του Ελληνικού Δημοσίου.
• Απομείωση κατά 50% των οφειλών που προκύπτουν μετά και τις διαγραφές τόκων και ανατοκισμών.
• Το ετήσιο κόστος εξυπηρέτησης του ποσού που απομένει να μην υπερβαίνει το 10% του ετήσιου φορολογητέου ποσού.

Να πάψει οποιαδήποτε πράξη αναγκαστικής εκτέλεσης ή άλλο αναγκαστικό μέτρο εκ μέρους των πιστωτικών ιδρυμάτων αλλά και του Δημοσίου