Πηχιαίος ο τίτλος περί υπερ-κατανάλωσης αυγών από τους αμερικανούς στρατιώτες στην Αλεξανδρούπολη κάνει το γύρο του διαδικτύου από το περασμένο Σάββατο. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά που αποφάσισαν να προτάξουν οι γραφιάδες των Αθηνών, οι στρατιώτες των ΗΠΑ που έφτασαν στην Αλεξανδρούπολη με το πλοίο USS Arlington επιδόθηκαν σε κατανάλωση μεγάλης ποσότητας αυγών και γενικά έφαγαν τον αγλέορα.
Που, γιατί συνιστά είδηση αυτό, ακόμα ψάχνουμε να το βρούμε, όπως και το γιατί προκαλεί εντύπωση το ότι 1000 άνθρωποι έφαγαν πολύ. Ε, πολλοί είναι, πολύ έφαγαν και καλή χώνεψη να έχουν. Όσο τώρα ειδικά για το αυγό, να μη ξεχνάμε ότι οι περί ων ο λόγος το χρειάζονται στη διατροφή τους καθώς είναι πρωτεϊνούχο και όλοι όσοι αθλούνται το βάζουν ψηλά στις προτιμήσεις τους. Ε; Όχι;
Το ζήτημα όμως δεν είναι αν και πόσα αυγά έφαγαν οι αμερικανοί στρατιώτες, που έρχονται στην Αλεξανδρούπολη εξ ανάγκης και λόγω των επαγγελματικών τους υποχρεώσεων. Το ζήτημα είναι αν η υπερκατανάλωση αυγών (ή άλλων εδώδιμων γενικά), συνιστά επιχείρημα τουριστικής προβολής ενός τόπου – όποιος κι αν είναι αυτός. Όλοι και όλες οι κατέχοντες/ουσες θεσμικές θέσεις, αισθάνονται περήφανοι τώρα, που η Αλεξανδρούπολη πρωταγωνιστεί ως αυγομάνα, δηλαδή;
Κι αν κάτι έχει να επιδείξει αυτή η πόλη είναι τα αυγά της; Όχι ότι δεν είναι σπουδαίο το αυγό, αλλά ταυτόχρονα είναι και πολύ εύθραυστο για να υποστηρίξει τη λεγόμενη τουριστική προβολή. Και, τέλοσπάντων, πολύ καλά έκαναν οι αμερικανοί στρατιώτες και έφαγαν και ήπιαν και αυγά και ό,τι άλλο και καλή χώνεψη να έχουν, όπως είπαμε.
Αλλά, είμαστε κι εμείς εδώ, που δεν μπορούμε να χωνέψουμε ότι γίνεται αποδεκτή μία τέτοια προβολή του τόπου στον οποίο ζούμε και δραστηριοποιούμαστε και η οποία προβολή κινείται στα όρια του αστείου – αν όχι του γελοίου.
Πάντως, αν όντως καταναλώθηκαν όλα αυτά τα αυγά, το οικονομικό αποτέλεσμα είναι περίπου 2.000 ευρώ (αφού ένα αυγό κοστίζει 30-35 λεπτά). Άντε και σε καλή μεριά.