Ένα νέο μνημείο κοσμεί πλέον και αποτελεί σημείο αναφοράς στο Ηρώο του Διδυμοτείχου και αυτό δεν είναι άλλο από το νεόδμητο “Μνημείο Τιμής και Μνήμης Θρακών Προσφύγων”. 

Το μνημείο είναι αφιερωμένο σε όλους τους Έλληνες και τις Ελληνίδες της Ανατολικής Ρωμυλίας και της Ανατολικής Θράκης που ήδη από τις αρχές του 1900 υπέστησαν σειρά διωγμών από τις εστίες τους είτε από τους Βούλγαρους, είτε από τους Τούρκους με αποκορύφωμα φυσικά τον ξεριζωμό του 1922. 

Το μνημείο είναι κατασκευασμένο από μασίφ λευκό μάρμαρο Θάσου. Στη βάση του μαζί με την ονομασία του «Μνημείο Τιμής και Μνήμης των Θρακών Προσφύγων» αναγράφεται και η χαρακτηριστική πρώτη στροφή από το ποίημα του Κωστή Παλάμα ¨Το σπίτι που γεννήθηκα¨ : «το σπίτι που γεννήθηκα και ας το πατούν οι ξένοι / στοιχειό είναι και με προσκαλεί, ψυχή και με προσμένει». Επάνω από τη βάση υπάρχει ένα δάφνινο στεφάνι και στη μέση ένας Σταυρός. 

Επάνω από το στεφάνι και το σταυρό βλέπουμε τον άντρα Θράκα και τη γυναίκα Θρακιώτισσα, το θρακιώτικο ζευγάρι, με τις παραδοσιακές φορεσιές, 

Επάνω από το ζευγάρι υπάρχει ένα αέτωμα, το οποίο ως αρχιτεκτονικό δημιούργημα των Αρχαίων Ελλήνων μαρτυρά την αυτονόητη Ελληνική καταγωγή των Θρακών, καθώς και την από χιλιετιών παρουσία τους στον ενιαίο Θρακικό χώρο. Και τέλος, πάνω από το αέτωμα υπάρχει η φλόγα, που συμβολίζει τη μνήμη που θα πρέπει να διατηρείται πάντα ζεστή και φωτεινή. 

Το μνημείο ανηγέρθη χάρη στην πρωτοβουλία των πέντε Διδυμοτειχιτών (Τριανταφυλλάκη Κωνσταντίνου, Παντελή Αθανασιάδη, Σίσσυς Καζακίδου, Ελένης Τσελεμπίδου και του υπογράφοντος το παρόν κείμενο), στη συλλογική εκπροσώπηση από τον Πολιτιστικό Σύλλογο Διδυμοτείχου και Περιφερείας εν Αθήναις, στις χρηματικές συνεισφορές των απανταχού Θρακιωτών και φίλων της Θράκης, στην δουλειά του γλύπτη  Γιάννη Ιωαννίδη και την υποστήριξη του Δήμου Διδυμοτείχου. 

Με πληροφορίες από Δελτίο Τύπου που εξέδωσε ο Σύλλογος “Καστροπολίτες Γνώση και Δράση”.