Με επίσημη ανακοίνωση εκδοθείσα από το Γραφείο Τύπου του Δήμου Αλεξανδρούπολης, απάντησε ο Δήμαρχος Γιάννης Ζαμπούκης σε όσα του καταλόγισε ο διοικητής του Νοσοκομείο περί αμέλειας για την ταφή άστεγου άνδρα, η σορός του οποίου παραμένει στο νεκροτομείο για περισσότερο από έναν μήνα.
Ο κος Ζαμπούκης, στην ανακοίνωσή του, εξηγεί ότι:
- Ο συμπολίτης μας εντοπίστηκε νεκρός την 12-9-2021, όπως αυτό βεβαιώνεται από την αστυνομία, και όχι την 12-8-2021 όπως ψευδώς αναφέρεται στην επιστολή.
- Είναι απορίας άξιο γιατί η κοινωνική υπηρεσία και η διοίκηση του Νοσοκομείου, ενημέρωσαν επισήμως τον Δήμο στις 6-10-2021 σύμφωνα με τα γραφόμενα της επιστολής, δηλαδή 25 ημέρες αργότερα και μάλιστα χωρίς πιστοποιητικό θανάτου.
- Αν η κοινωνική υπηρεσία και η διοίκηση του Νοσοκομείου έπραττε ως όφειλε τα προβλεπόμενα από τον Νόμο, θα διαπίστωνε ότι ο εκλιπών έχει συγγενείς 1ου βαθμού, ήτοι δυο κόρες και αδερφό και ανιψιό και ανιψιά και νύφη και πρώην σύζυγο που κατοικούν στον Δήμο Αλεξανδρούπολης. Το γεγονός αυτό μας στερεί κάθε δικαίωμα αλλά και υποχρέωση σαν Δήμος να προχωρήσουμε αυθαίρετα στον ενταφιασμό χωρίς την έγκριση των συγγενών του. Ουδέποτε μέχρι σήμερα κατατέθηκε αίτημα των συγγενών του -που είναι φορείς δικαιωμάτων και υποχρεώσεών του- προς τον Δήμο λόγω οικονομικής αδυναμίας των, ώστε να ερευνήσει και συνδράμει λόγω οικονομικής αδυναμίας προκειμένου να γίνει η ταφή.
- Ο θανών ήταν γνωστός και στις κοινωνικές υπηρεσίες του Δήμου αλλά και στην ψυχιατρική κλινική του Νοσοκομείου όπου είχε νοσηλευτεί πολλάκις στο παρελθόν και προφανώς ως προϊόν ορθής έρευνάς τους είναι γνωστή πέραν της ιατρικής και η προσωπική, οικογενειακή και κοινωνική του κατάσταση. Ήταν εκ πεποιθήσεως άστεγος. Παρά τις επανειλημμένες προσπάθειες των κοινωνικών δομών του Δήμου μας να του παράσχουν στέγη και τροφή, αυτό σπάνιες φορές κατέστη δυνατό λόγω των αρνήσεών του.
Περαιτέρω, η ανακοίνωση απευθύνεται προσωπικά στον διοικητή του Νοσοκομείου, με τον Δήμαρχο να σημειώνει:
“Ευχαριστώ τον Διοικητή για την έγγραφη αναγνώριση της ευαισθησίας που μας διακατέχει σε τέτοια θέματα, δυστυχώς όμως σε αυτή την περίπτωση η οποιαδήποτε παρέμβαση για την επίλυση αυτού του ευαίσθητου κοινωνικού προβλήματος θα έπρεπε να είχε γίνει από την κοινωνική υπηρεσία του Νοσοκομείου, και εκεί θα πρέπει να αναζητήσει τις ευθύνες ο κ. Ρούφος.
Συνεπώς το πρόβλημα δεν ήταν η έλλειψη κοινωνικής ευαισθησίας ή αδυναμία του Δήμου να καλύψει κάποια δαπάνη, αλλά η νομιμότητα και ο σεβασμός προς το δικαίωμα των συγγενών να έχουν τον 1ο λόγο για τον αποχαιρετισμό και την ταφή του εκλιπόντα ανθρώπου τους.
Η ζωή, ο θάνατος και η δυστυχία των συνανθρώπων μας, δεν μπορεί να αποτελεί αντικείμενο πολιτικής εκμετάλλευσης και αντιπολιτευτικής κριτικής.
Η αποποίηση των ευθυνών από δημόσια πρόσωπα που διοικούν οργανισμούς δεν περιποιεί τιμή. Έτι περισσότερο, η προσπάθεια για καταλογισμό ευθυνών σε τρίτους με ανεύθυνο τρόπο, αποτελεί ντροπή”.