Ημερολογιακά αν το δεις, λίγες είναι πλέον οι μέρες του καλοκαιριού μιας και ο Αύγουστος έφτασε στη μέση και ως γνωστόν το θέρος τελειώνει με το τέλος του. Ψυχολογικά αν το δεις, το καλοκαίρι είναι state of mind, οπότε ναι τελειώνει όποτε θες εσύ…

Φέτος, στη μεγάλη εικόνα το ελληνικό καλοκαίρι σημαδεύτηκε από φωτιές, καπνούς και απώλειες ζωών, αλλά στον μικρόκοσμο που λέγεται “Σαμοθράκη” ο χρόνος γύρισε πίσω στο όχι και πολύ μακρινό 2019, που σημαίνει ότι τουρίστες και τουρίστριες από παντού την επέλεξαν για τις καλοκαιρινές τους διακοπές. Και συνεχίζουν να την επιλέγουν, δηλαδή. Και πολύ καλά κάνουν.

Αν θες να την επιλέξεις κι εσύ – ναι προλαβαίνεις- υπάρχουν μερικά πράγματα που πρέπει να έχεις κατά νου, στην περίπτωση που αυτή θα είναι η πρώτη σου επίσκεψη στο νησί. Αλλά, ακόμα και αν έχεις ξαναπάει καλό είναι να κάνεις ένα refresh στη μνήμη σου. Τουτέστιν:

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Σαμοθράκη, έχε μαζί σου οπωσδήποτε πιστοποιητικό εμβολιασμού ή rapid test. Η πλειοψηφία των κατοίκων της Σαμοθράκης είχαν ολοκληρώσει τον εμβολιασμό τους στις αρχές του καλοκαιριού καθιστώντας τον τόπο τους “covid free”. Επιπλέον, στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης ο έλεγχος είναι πολύ αυστηρός και δεν πρόκειται να σου επιτραπεί η είσοδος στο πλοίο σε περίπτωση που δεν διαθέτεις κάτι από τα δύο. Και, άρα δεν θα πας στο νησί. Αφού ο μόνος τρόπος για να βρεθείς εκεί είναι το πλοίο “Αδαμάντιος Κοραής” της εταιρίας Zante Ferries που εκτελεί δρομολόγια σε καθημερινή βάση και αναλόγως με τη ζήτηση, συμπληρώνει το πρόγραμμά του και με έκτακτα.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Σαμοθράκη, έχε στο νου σου ότι το νησί είναι μεν “μικρό” αλλά αρκετά μεγάλο για να χωράει “τρεις” κόσμους. Ο ένας είναι αυτός της Καμαριώτισσας. Η Καμαριώτισσα φιλοξενεί το λιμάνι του νησιού (το οποίο πολύ παλαιότερα ήταν στην Παλαιάπολη) και έχει περισσότερο ‘αστικά’ χαρακτηριστικά. Εκεί θα δεις πολύ όμορφο ηλιοβασίλεμα στο Αιγαίο, θα φας στις ταβέρνες του λιμανιού, θα πιεις ωραίο καφέ, θα δοκιμάσεις παραδοσιακά γλυκά που θα αγοράσεις από τα μαγαζάκια, αλλά είναι πολύ πιθανό να μη νιώσεις ότι είσαι σε νησί. Η Καμαριώτισσα μοιάζει περισσότερο με παραθαλάσσια ηπειρωτική πολίχνη και λέγεται ότι δημιουργήθηκε μετά το 1922 κυρίως από πρόσφυγες της Μικρασιατικής Καταστροφής και επαναπατρισθέντες Σαμοθρακίτες που είχαν διωχθεί από τους Οθωμανούς κατά τη διάρκεια των ταραχών της περιόδου μετά την Επανάσταση του 1821. Στα plus της Καμαριώτισσας βάζεις οπωσδήποτε το ότι συνδέεται οδικώς με όλο το υπόλοιπο νησί ενώ μπορεί να βρεις και καραβάκι που κάνει το γύρο του.

Sos tip: Η Σαμοθράκη είναι ένα από τα λίγα νησιά της Ελλάδας όπου δεν μπορείς να κάνεις τον σχεδόν φολκλόρ “γύρο του νησιού”, επειδή το οδικό δίκτυο δεν καλύπτει ένα μέρος του. Αυτό το μέρος του νησιού μπορείς να το δεις μόνο από τη θάλασσα ή σε φωτογραφίες.

Ο δεύτερος “κόσμος” είναι αυτός της Χώρας. Παραδοσιακός οικισμός σε μικρή απόσταση από την Καμαριώτισσα μεν, αλλά ικανή για να πεις ότι είναι “μακριά από τη θάλασσα”. Η μετάβαση εκεί γίνεται σίγουρα με μεταφορικό μέσο, το οποίο παρκάρεις σε συγκεκριμένο σημείο και μετά χρησιμοποιείς τα πόδια σου. Η περιπλάνηση στα στενά της σίγουρα αξίζει τον κόπο και στη διαδρομή μέχρι το κάστρο σίγουρα θα βρεθεί ένας πλάτανος να σε ξεκουράσει στον ίσκιο του. Μη ξεχνάς να κοιτάς γύρω-γύρω θαυμάζοντας τα κρεμασμένα σαμοθρακίτικα σπίτια χτισμένα με πέτρα – ακόμη κι αυτά που έχουν παραμεληθεί παραμένουν όμορφα – και φυσικά εδώ θα βρεις cafe, bars, μικρές ταβέρνες, μαγαζάκια με αναμνηστικά και θα νιώσεις περισσότερο ότι βρίσκεσαι σε νησί. Όσο για τη θάλασσα, μπορεί να είπαμε ότι είναι μακριά, αλλά σίγουρα θα τη δεις από κάποιο ξαγνάντι (σ.σ. μη πηγαίνεις πολύ κοντά, γιατί είναι ψηλά…ε). Κατά μία πολύ μεγάλη πιθανότητα δεν θα καταλαβαίνεις τι λένε οι “Χωρίσιοι” – οι κάτοικοι της Χώρας δηλαδή. Αλλά, μη σκας. Μπορείς απλά να ξαναρωτήσεις κι εκείνοι θα ξεχάσουν για λίγο το όμορφο τοπικό τους ιδίωμα και θα σου μιλήσουν πιο κατανοητά!

Ο τρίτος “κόσμος” είναι όλο το υπόλοιπο νησί πέρα από την Καμαριώτισσα και τη Χώρα. Είναι οι λίγοι και μικροί οικισμοί (Αλώνια, Δάφνες, Μακρυλιές από τη μία, Θέρμα, Καρυώτες, Παλιάπολη από την άλλη κα), είναι τα camping, είναι οι αρχαιολογικοί χώροι του νησιού με πιο γνωστό από όλους το Ιερό των Μεγάλων Θεών, είναι οι Βάθρες, το ρέμα του Φονιά, το Φαράγγι του Χριστού. Αυτά τα μέρη (ειδικά οι Βάθρες και τα camping) προτιμώνται από τους θιασώτες του εναλλακτικού τουρισμού που φτάνουν στο νησί σχεδόν από όλη τη Γη. Είναι άνθρωποι μιας άλλης κουλτούρας και τρόπου ζωής που τα εκφράζουν ακόμη και μέσω των ενδυματολογικών τους επιλογών, αλλά το σίγουρο είναι ότι δεν “πειράζουν” κανέναν. Ακόμη και οι ντόπιοι καμιά φορά μπορεί να ξενιστούν από τις εκκεντρικές εμφανίσεις αυτής της μερίδας τουριστών, που όμως ανά περιόδους μπορεί να συνιστούν και πλειοψηφία. Καθώς τα χρόνια περνούν βέβαια, επέρχεται η εξοικείωση με τις ιδιαίτερες φιγούρες ορισμένων που πολλοί στο νησί αποκαλούν χαριτολογώντας “ξωτικά”. Οι Βάθρες άλλωστε δεν λειτουργούν μόνο ως φυσικές πισίνες τρεχούμενου νερού. Επιτελούν και έναν σκοπό ζύμωσης πολιτισμών που συντελείται εκεί στη σκιά του επιβλητικού Σάος – που είναι το ψηλότερο βουνό σε νησί του Αιγαίου (εξαιρουμένων της Κρήτης και της Εύβοιας) με μέγιστο υψόμετρο 1611 μέτρα και ψηλότερη κορυφή το Φεγγάρι. Αν έχεις σκοπό να κινηθείς σε αυτά τα μέρη, πρέπει να έχεις οπωσδήποτε κατά νου ότι είναι μεν πανέμορφα, αλλά ταυτόχρονα μπορεί να γίνουν και αφιλόξενα για όσους δεν γνωρίζουν πώς να συμπεριφερθούν όταν βρίσκονται σε αυτά. Δυστυχώς, κάθε χρόνο καταγράφονται εκεί τραυματισμοί -ακόμη και θάνατοι- ανθρώπων που “ξεγελάστηκαν” από την ομορφιά του τοπίου και πίστεψαν ότι μπορούν να τιθασεύσουν την σαμοθρακίτικη φύση. Θα πρέπει να ξέρεις ότι αυτό είναι αδύνατον και να συμπεριφέρεσαι αναλόγως.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Σαμοθράκη θα πρέπει να ξέρεις ότι το κατσίκι είναι σήμα κατατεθέν του νησιού. Πέραν του ότι σερβίρεται σε όλες σχεδόν τις ταβέρνες του, είναι πολύ πιθανό να συναντήσεις κατσίκια να περιπλανώνται σε διάφορα σημεία του οδικού δικτύου γι’ αυτό πρέπει να είσαι ιδιαίτερα προσεκτικός/ή. Γενικά η οδήγηση στη Σαμοθράκη δεν είναι εύκολη καθώς οι δρόμοι είναι στενοί, υπάρχουν σημεία που είναι απόκρημνα, οπότε η προσοχή πρέπει να είναι στο 100. Πάντως, γενικά, φρόντισε να μην υπερεκτιμήσεις τις ικανότητες σου και αν δεις ότι μπορεί και να μην τα καταφέρεις μπορείς να πάρεις ταξί ή κάποιο από τα διαθέσιμα ΜΜΜ του νησιού.

Σαν βγεις στον πηγαιμό για Σαμοθράκη, θα πρέπει να ξέρεις ότι θα φας πολύ. Και θα φας νόστιμα. Αν δεν είσαι vegan ή vegetarian θα φας κατσίκι μαγειρεμένο με διάφορους τρόπους – που πολύ λένε ότι το αλμυρό νερό που πίνουν τα ζώα καθιστά το κρέας τους πολύ νόστιμο- θα φας σίγουρα φρεσκότατα ψάρια κατευθείαν από το δίχτυ, τοπική φέτα και άλλα τυροκομικά, πατάτες με αυγά και οπωσδήποτε μέλι. Αν πάλι οι διατροφικές σου συνήθειες είναι διαφορετικές από της πλειοψηφίας σε περιμένουν πολύ νόστιμα γλυκά του κουταλιού, χειροποίητες μαρμελάδες, κάπου θα βρεις μια εξαιρετική φασολάδα, κολοκυθοκεφτέδες, ντοματοκεφτέδες και γενικώς λαχανικά μεγαλωμένα στους μπαχτσέδες του νησιού. Ό,τι και να φας όμως θα σου μείνει αξέχαστο και για έναν ακόμη λόγο: ό,τι μαγειρεύεται στο νησί είναι αρωματισμένο με κάποιο ή κάποια από τα βότανα που φιλοξενεί και μεγαλώνει η γη του και πλέον η νοστιμιά και η φήμη τους ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της Σαμοθράκης.

Τέλος, σαν βγεις στον πηγαιμό για Σαμοθράκη να ξέρεις ότι ένα κομμάτι της σκέψης σου θα μείνει για πάντα εκεί ίσως μαζί με ένα ζευγάρι παπούτσια θαλάσσης, που σίγουρα χρειάζεσαι αφού το 90% των παραλιών του νησιού είναι πετρώδεις.