Κώδωνα κινδύνου εμμέσως πλην σαφώς κρούει ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος για όσα συμβαίνουν στη Θράκη το τελευταίο διάστημα εκφράζοντας την εκτίμηση ότι προσεχώς αυτά θα αφορούν και όλη την Ελλάδα.
Ο κ. Άνθιμος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα “ΤΑ ΝΕΑ” αναφέρεται στην επικείμενη επέτειο συμπλήρωσης 100 χρόνο λειτουργίας της Μητρόπολης Αλεξανδρούπολης, η οποία είναι το 2022 και σε αυτό το πλαίσιο δήλωσε: “θεωρώ ότι είναι ανάγκη να εξετάσουμε πώς μια μικρή μητρόπολη βίωσε και πολιτεύθηκε συνυπάρχοντας αρμονικά με άλλες πολιτισμικές παραδόσεις, Μουσουλμάνων, Αρμενίων, Ισραηλιτών κ.λπ. Αλλά το βασικότερο· πώς προδιαγράφεται από δω και πέρα η πορεία μας, με τα βόρεια σύνορά μας, πολιτικώς ανύπαρκτα, πνευματικώς ομόδοξα, αλλά ακόμα ιστορικώς καχύποπτα. Και τα ανατολικά σύνορα, στρατιωτικώς μεν σιδηρόφρακτα, πολιτισμικώς δε ορθάνοιχτα. Δεν ξέρω πόσο θα μπορέσουμε οικονομικά να ανταποκριθούμε σε μια τέτοια επετειακή πρόκληση, αλλά θα τολμήσουμε ένα επιστημονικό στίγμα στον γεωπολιτικό χάρτη της ραγδαία διαφοροποιούμενης περιοχής μας. Επειδή όσα συμβαίνουν σήμερα στη Θράκη, αύριο θα επεκταθούν σε ολόκληρη την Πατρίδα μας.“
“Ναι στον εμβολιασμό”
Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης δηλώνει υπέρμαχος του εμβολιασμού κατά του κορωνοϊού, συνεχίζοντας την από καταβολής πανδημίας στάση του που τον θέλει μαχητή κατά της επέλασής της, ακόμη και αν αυτή η στάση του ορισμένες φορές προκάλεσε αρνητική κριτική. Ο ίδιος, όμως πιστεύει ότι “η Εκκλησία δεν θα βγει αλώβητη από την πανδημία, αλλά θα βγει κερδισμένη”.
Όσο για το εμβόλιο το οποίο χαρακτηρίζει “μονόδρομο για να λυτρωθούμε από τον κορωνοϊό”, λέει συγκεκριμένα: “Βεβαίως, εμβολιάσθηκα με το διπλό της Pfizer, πριν τους τροφίμους και τους εργαζομένους των Ιδρυμάτων μας. Δεν το κρύβω ότι είχα κι εγώ δισταγμούς, όμως, έκανα τον σταυρό μου και προχώρησα. Οι Χριστιανοί θα έπρεπε να πρωτοπορήσουμε θυσιαστικά στον εμβολιασμό, ώστε να επιφορτιστούμε εμείς τις όποιες παρενέργειες και έτσι να προστατεύσουμε τους άλλους συνανθρώπους μας. Ίσως αυτή η άποψη φαίνεται αλτρουιστική, όμως ο Χριστός είχε πει ότι «δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από το να θυσιάζεται κάποιος για τους φίλους του» (Ἰω. 15,13)”.