Αλλαγή πολιτικής πλεύσης διαπιστώθηκε στην πρόσφατη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου της Αλεξανδρούπολης, για τέσσερις από τους συμβούλους της παράταξης “Πόλη και Πολίτες” με επικεφαλής τον πρώην Δήμαρχο Αλεξανδρούπολης Βαγγέλη Λαμπάκη.
Ο λόγος για τους: Γιώργο Κουκουράβα, Κυριάκο Αετόπουλο, Σάββα Σεφεριάδη και Θέμη Κυριακίδη, οι οποίοι συνηγόρησαν (του Κυριακίδη εξαιρουμένου καθώς ψήφισε “Λευκό”) στην -για τρίτη φορά- υποβληθείσα πρόταση από την άρχουσα παράταξη περί δημιουργίας νέας Κοινωφελούς Επιχείρησης στον Δήμο Αλεξανδρούπολης με την επωνυμία ΔΕΚΑΔΑ αυτή τη φορά.
Σημειώνεται ότι πρόκειται για την Δημοτική Επιχείρηση ΔΕΚΑ, που απασχολεί τα δημοτικά πράγματα της Αλεξανδρούπολης από τον περασμένο Μάρτιο, οπόταν η δημοτική αρχή είχε επιχειρήσει να την θέσει σε ψηφοφορία διά περιφοράς καθώς οι δια ζώσης συνεδριάσεις ήταν απαγορευμένες ελέω πανδημίας.
Ενώ λοιπόν το θέμα συζητήθηκε δύο φορές χωρίς η δημοτική αρχή να αποσπά την πλειοψηφία, και αφού η πρόταση υπέστη τροποποιήσεις κατόπιν της αρνητικής απόφασης της Αποκεντρωμένης Διοίκησης Μακεδονίας Θράκης επί του αρχικού σχεδίου, μετά το λίφτινγκ το σχέδιο τέθηκε υπόψη των δημοτικών συμβούλων με αποτέλεσμα να αποσπάσει 23 θετικές ψήφους. Μεταξύ αυτών οι τρεις των Κουκουράβα, Αετόπουλου και Σεφεριάδη, ενώ το Λευκό του Κυριακίδη δεν λαμβάνεται ως συνηγορία στην πρόταση, αλλά ούτε και ως απόρριψη αυτής και πάντως δηλώνει διαφοροποίηση από την παραταξιακή γραμμή.
Το ερώτημα που τίθεται όμως και πρέπει να απαντηθεί, είναι γιατί η συγκεκριμένη τετράδα άλλαξε πλεύση, θέση και άποψη επί του συγκεκριμένου ζητήματος και αυτό δεν είναι έγκληση περί αποστασίας, αλλά υποχρέωση των Συμβούλων να εξηγήσουν την νέα στάση τους. Διαπίστωσαν ότι οι τροποποιήσεις του σχεδίου βελτίωσαν την πρόταση; Διαπίστωσαν ότι είχαν κάνει λάθος τις δύο προηγούμενες φορές που είχαν ψηφίσει αρνητικά; Διαπίστωσαν τελικά ότι η πρόταση είναι καλή; Η αλλαγή στάσης συνιστά έμμεση διαμαρτυρία στην παραταξιακή πολιτική;
Προφανώς, δεν κρίνεται το δικαίωμα του καθενός να εκφράζει την άποψή του καθώς είναι εξ ορισμού αδιαπραγμάτευτο. Αυτό που εξετάζεται όμως είναι η υποχρέωση των πολιτικών προσώπων να αιτιολογούν τις (πολιτικές) επιλογές τους, πολλώ δε μάλλον όταν επί αυτών επέρχονται και αλλαγές.
Το αν οι τέσσερις θα αιτιολογήσουν τη (νέα) στάση τους, δεν το γνωρίζουμε. Αναμένουμε την εξέλιξη των πραγμάτων, η οποία ούτως ή άλλως θα φανεί προϊόντος του χρόνου.