Μεγάλη περιοδεία -τη μεγαλύτερη που έχει κάνει φορέας του συγκεκριμένου αξιώματος- στη Θράκη κάνει η Πρόεδρος της Δημοκρατίας Κατερίνα Σακελλαροπούλου. Η κα Σακελλαροπούλου έφτασε στην Ξάνθη το πρωί της Πέμπτης και θα φύγει το μεσημέρι του Σαββάτου αφού ενδιαμέσως έχει επισκεφτεί την Κομοτηνή (με σειρά συναντήσεων) και την ιδιαίτερη πατρίδα της, την Σταυρούπολη.
Η Κατερίνα Σακελλαροπούλου μπόρεσε να κρατήσει την ισορροπία μεταξύ προσήνειας και απόστασης (ή αποστασιοποίησης) και να χωρέσει στο πρόγραμμά της τόσες επισκέψεις ώστε να σκιαγραφήσει αρκούντως το προφίλ της περιοχής που επισκέφθηκε.
Και αν κάτι χαρακτήρισε αυτή την επίσκεψη, αυτή είναι η συνέπεια. Τόσο ως προς την επίσκεψη αυτή καθαυτή (σ.σ. η κα Σακελλαροπούλου είχε αναγγείλει την επίσκεψή της αμά τη αναλήψη των καθηκόντων της), όσο και κατά τη διάρκεια αυτής αφού το πρόγραμμά της τηρήθηκε απαρέγκλιτα και σε ορισμένες περιπτώσεις ήταν στο σημείο συνάντησης νωρίτερα από την προκαθορισμένη ώρα.
Επίσης, η κα Σακελλαροπούλου δεν έστειλε κανένα “ηχηρό μήνυμα” στην Τουρκία. Υπαινίχθηκε την προκλητικότητα της γείτονος, την καυτηρίασε εμμέσως, αλλά επέλεξε να μην “συγκρουστεί κατά μέτωπο”. Από την άλλη πλευρά βέβαια, θα μπορούσε να πει κανείς ότι ως εκ του ρόλου της λίγη σημασία έχουν τα λεγόμενά της, πλην όμως εκτός από τη σημειωτική μεγάλη σημασία έχει και η σημειολογία.
Σε κάθε περίπτωση πάντως το μήνυμά της από τη Θράκη, ήταν το εξής:
“Η Θράκη, η Θράκη μας, αποτελεί ένα σπάνιο συμβιωτικό παράδειγμα. Διέσχισε τα ταραγμένα νερά της ιστορίας της με νηφαλιότητα και κατέδειξε ότι οι ιστορικές και πολιτισμικές εμπειρίες είναι παράδοξα υβριδικές, μετέχουν πολλών, ακόμη και αντιθετικών βιωμάτων. Κατέδειξε ότι τα σύνορα δεν ορίζουν μόνο γεωγραφικά τα όρια πολιτικών οντοτήτων ή νομικών αρμοδιοτήτων, δεν διασφαλίζουν μόνο την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, δεν έχουν μόνο ανεξάντλητη μεταφορική σημασία, αλλά είναι και ζώνες διάβασης προς τους άλλους, περάσματα από την όχθη της μισαλλοδοξίας σε αυτήν της δημιουργικής σύνθεσης. Στη βάση της αμοιβαιότητας, βεβαίως, η οποία, δυστυχώς, δεν είναι δεδομένη, όπως δείχνουν τα πρόσφατα γεγονότα στα σύνορά μας και η διαρκής ένταση που τα συνοδεύει.
Η ειρηνική, δημιουργική, πατριωτική Θράκη είναι ένας τόπος που πλουτίζει από τη διαφορά και δυναμώνει από τη σύνθεση των αντιθέσεων. Τόπος πολιτισμού και συνύπαρξης, τόπος εθνικής υπερηφάνειας και ηθικής δύναμης, τόπος που περιέχει και εκπέμπει ιστορία, είναι και για μένα ένας τόπος μνήμης, και συνεχίζει, κάθε φορά που τον επισκέπτομαι, να με περιβάλλει με τη ζεστασιά που γνώρισα στα πρώτα παιδικά μου χρόνια”