Όσες αναζητήσεις και αν κάνει κανείς σε ταξιδιωτικούς καταλόγους ή sites, στη λίστα με τα πιο chill out ελληνικά νησιά, το πρώτο όνομα που θα δει είναι αυτό της Σαμοθράκης. Η καλή της ενέργεια και το φυσικό της κάλλος, την καθιστούν αγαπημένο προορισμό για εναλλακτικούς τουρίστες, για yogi masters και γενικά για ανθρώπους που εννοούν τις διακοπές του καλοκαιριού ως μία περίοδο αποφόρτισης και γαλήνης.
Όμως, όλα αυτά μέχρι πριν από λίγες ημέρες. Η Σαμοθράκη, μετά το μείζον πρόβλημα που έχει αποκτήσει η ακτοπλοϊκή της σύνδεση, βρίσκεται σε νευρική κρίση. Το κλίμα στο νησί μυρίζει μπαρούτι, τα νεύρα όλων είναι τεντωμένα και οι εντάσεις μεταξύ τουριστών και αρχών περιλαμβάνονται στην καθημερινή διάταξη. Και πώς θα μπορούσαν, άλλωστε τα πράγματα να ήταν αλλιώς; Πάνω από 1000 άνθρωποι βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο νησί και προσπαθούν επί μία εβδομάδα να φύγουν, ζητώντας επίμονα από τις τοπικές αρχές “να κάνουν κάτι”, την ώρα όμως που οι ίδιες αρχές αδυνατούν να πράξουν ο,τιδήποτε αφού η διαχείριση της κατάστασης είναι πέρα από τις δυνάμεις τους.
Μέσα σε αυτό το κλίμα, εικόνες όπως το βίντεο που μετέδωσε από τον λογαριασμό του στο Twitter στις 13/08 ο Chris Avramidis ίσως τελικά να μην είναι και τόσο “παράταιρες” [σ.σ. σύμφωνα με τον χρήση του Twitter, στο βίντεο βλέπουμε έναν άνδρα ο οποίος υποστηρίζει ότι ξυλοκοπήθηκε από λιμενικούς. Σύμφωνα με πληροφορίες από το λιμενικό, ο άνδρας επιτέθηκε πρώτος σε άτομο του Σώματος]:
Την ίδια ώρα τα ράφια των μάρκετ στο νησί αδειάζουν επικίνδυνα, αφού από την Τετάρτη (06/08) και εντεύθεν καλείται να θρέψει 1000 επιπλέον άτομα του μόνιμου πληθυσμού του, ο οποίος αγγίζει περίπου τα 3.000 άτομα. Και όλα αυτά, διότι η τροφοδοσία του είναι ελλιπής, αφού κάποιοι αποφάσισαν ότι το πλοίο ANAX (το οποίο μεταφέρει οχήματα) έπρεπε να κάνει δρομολόγια μόνο μέχρι το Σάββατο 10/08. Το επιβατηγό “ΖΕΦΥΡΟΣ” από την άλλη, αποδείχθηκε μικρό για να μεταφέρει όλους τους εγκλωβισμένους τουρίστες και ανίσχυρο να ταξιδέψει με άνεμο έντασης άνω των 5 μποφόρ που το καθήλωσαν στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης για τρεις ημέρες μεσούσης της κρίσης.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, οι τουρίστες στο τέλος της προηγούμενης εβδομάδας στέλνονταν “κανονικά” στο νησί, χωρίς κανείς να έχει προβλέψει με βεβαιότητα τον τρόπο που θα επέστρεφαν στην Αλεξανδρούπολη.
Τη “μαγική” εικόνα του νησιού λίγες ημέρες πριν τον Δεκαπενταύγουστο, συμπλήρωσαν δύο φωτιές που διαχειρίστηκαν μόλις 10 (!) πυροσβέστες, αφού η από ξηράς ενίσχυση των δυνάμεων ήταν αδύνατη, και μία βάρκα με 33 παράτυπους μετανάστες οι οποίοι “τακτοποιήθηκαν” όπως – όπως σε ένα εγκαταλελειμένο σπίτι, διότι ήταν αδύνατο να σταλούν στην Αλεξανδρούπολη για τη συνέχιση της διαδικασίας ταυτοποίησης τους. Η ιστορία της άφιξης τους στο νησί, αποτελεί σενάριο ταινίας.
Η οικονομική καταστροφή των επαγγελματιών του νησιού, δεδομένη. Πάνω από 50% των κρατήσεων ακυρώθηκαν εν μέσω της ακτοπλοϊκής κρίσης, αλλά αυτό θα ήταν ψήγμα μπροστά στην υστεροφημία του νησιού η οποία πλήττεται ανηλεώς από τις αναρτήσεις και τα σχόλια των αγανακτισμένων εγκλωβισμένων τουριστών. Πώς, άραγε, θα αποκατασταθεί;
Σύμφωνα με τον προγραμματισμό του υπουργείου Ναυτιλίας, στις 14/08 θα αρχίσουν να γίνονται από και προς το νησί δρομολόγια με τρία πλοία: το οχηματαγωγό ANAX, το επιβατηγό “ΖΕΦΥΡΟΣ” και το καταμαράν “Andros Jet”. Αν όλα πάνε καλά, η κατάσταση θα αποσυμφορηθεί. Όμως, τι θα γίνει μετά;
Το λόγο θα πάρει ο Εισαγγελέας. Εντεταλμένος από τους επαγγελματίες του νησιού, οι οποίοι στρέφονται πια “κατά παντός υπευθύνου”. Πολιτικοί και πολιτικαντήδες απεκδύονται το χαρακτηρισμό του “φταίχτη” και τον φορτώνουν στον “προηγούμενο”. Χωρίς να τον ονοματίζουν. Μόνο που η κρίση συμβαίνει σε ενεστώτα χρόνο. Και αυτή είναι μία ειδοποιός διαφορά.
Στο λιμάνι της Αλεξανδρούπολης είναι δεμένα τρία πλοία: το ΣΑΟΝΗΣΟΣ, το ΣΑΟΣ ΙΙ και το ΑΖΟΡΕΣ ΕΞΠΡΕΣ. Κάθε ένα από αυτά μία διαφορετική ιστορία. Το ΣΑΟΝΗΣΟΣ περιμένει. Στο ΣΑΟΣ ΙΙ (που κάποιοι αναθεματίζουν ως τη ρίζα του κακού) γίνονται εργασίες επισκευής. Αν όλα πάνε καλά, είναι πολύ πιθανό να επιστρέψει στη γραμμή ίσως και το Σαββατοκύριακο. Πάντως τα ανταλλακτικά του έχουν παραγγελθεί από το εξωτερικό και έρχονται με κούριερ.
Το ΑΖΟΡΕΣ ΕΞΠΡΕΣ, μία άλλη τελείως διαφορετική ιστορία. Ακουσίως αποκάλυψε το βασικό πρόβλημα του λιμανιού της Σαμοθράκης στην Καμαριώτισσα. Οι επαΐοντες, καταλαβαίνουν. Οι λοιποί ας αρκεστούν στο ότι ένα λιμάνι δεν είναι μόνο αυτό που δείχνουν οι χάρτες του. Έχει και άλλα χαρακτηριστικά, που διαγιγνώσκονται επί τόπου. Και που δεν γίνεται να μην ληφθούν υπόψη από έναν καπετάνιο που κουβαλάει 654 ψυχές. Γι’ αυτό δεν έδεσε ποτέ. Γιατί δεν χωρούσε, γιατί “θα έβρισκε”. Όσο κι αν θέλουν κάποιοι να μην το παραδέχονται. Ή κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Το ημερολόγιο του καταστρώματος γράφει 14 Αυγούστου. Οι αναμνήσεις του καπετάνιου, θα συνοψίζονται σε δύο λέξεις: “χαμένη σεζόν”. Και είναι κρίμα.