Κοιτώντας το χάρτη του Έβρου, κάπου στ’ αριστερά κοντά στο Σουφλί, αλλά πάντως μακριά από αστικό κέντρο (έστω και αυτό του Σουφλίου) εντοπίζεις μία συστάδα χωριών τα οποία είναι τα λεγόμενα Πομακοχώρια του Έβρου*. Κυρίως λόγω της ορεινής τους θέσης, οι κάτοικοι των χωριών αυτών ζουν αρκετά απομονωμένοι, ειδικότερα τους χειμερινούς μήνες και ως αστικό σημείο αναφοράς έχουν το Σουφλί.
Αν googλάρεις, θα δεις ότι τα βασικά Πομακοχώρια του Έβρου είναι η Ρούσσα, το Γονικό, το Σιδηροχώρι και το Μέγα Δέρειο. Η διασπορά τους στον ορεινό όγκο του πάλαι ποτέ Δήμου Ορφέα, τα έχει καταδικάσει σε μία άτυπη αφάνεια, αφού η πρόσβαση σε αυτά είναι αρκετά δύσκολη, σε σημείο που πολλές φορές η επίσκεψη σε ένα από αυτά τα χωριά να μοιάζει με “challenge”.
Αναγνωρίζοντας πλήρως το δικαίωμα των κατοίκων των χωριών αυτών στην αυτοδιάθεση, αυτό που θα μας απασχολήσει στο παρόν, είναι η μουσουλμανική τους θρησκεία, από την οποία -όπως άλλωστε και από κάθε θρησκεία- απορρέει ένα συγκεκριμένο τελετουργικό που συνοδεύει τις περισσότερες εκφάνσεις της κοινωνικής ζωής.
Τα Πομακοχώρια της Θράκης επί σειρά δεκαετιών αποτέλεσαν αντικείμενο ερευνών και μελετών, αλλά και πεδία έντονης διαμάχης σχετικά με την καταγωγή των κατοίκων τους, την αναγνώριση της πομακικής γλώσσας και άλλα πολλά, που μπορεί να βρει κανείς περιηγούμενος στον θαυμαστό κόσμο του Διαδικτύου.
Το ίδιο το Διαδίκτυο όμως, αποτέλεσε την αφορμή για τη συγγραφή του παρόντος, αφού πλέον ανοίγει ένα παράθυρο θέασης στον κόσμο των ανθρώπων που παροικούν των εβρίτικων Πομακοχωρίων, που για τους λόγους που προαναφέρθηκαν και για πολλούς άλλους παρέμενε αθέατος.
Πιο συγκεκριμένα το Facebookικό προφίλ της συζύγου του νέου Δημάρχου Σουφλίου Παναγιώτη Καλακικου, Δέσποινας Μπουρουτζίδου, μας “πηγαίνει” εύκολα πια μέχρι το Γονικό δείχνοντας μας “σκηνές από έναν γάμο” ή καλύτερα από πολλούς γάμους, στους οποίους οι νεόνυμφοι δεν είναι χριστιανοί ορθόδοξοι, όπως μαρτυρούν τα ονόματά τους, αλλά μουσουλμάνοι στο θρήσκευμα.
Παρά το γεγονός ότι στο τελετουργικό μέρος του γάμου, οι άνθρωποι αυτοί θα εφαρμόζουν προφανώς τα οριζόμενα από τη θρησκεία τους, στα γλέντια τους αποτυπώνονται εικόνες που παρουσιάζουν μεγάλο ενδιαφέρον.
Οι κύκλοι που σχηματίζονται αποτελούνται από δυτικοτρόπως ντυμένους ανθρώπους, αλλά σε αυτούς συμμετέχουν επίσης και γυναίκες που έχουν μείνει πιστές στον ενδυματολογικό κώδικα της θρησκείας τους, ενώ οι νύφες υπερβαίνουν πλέον τα θρησκευτικά τους εσκαμμένα, ντυμένες με λευκά νυφικά “της μόδας”, χωρίς όμως να λείπουν σε ορισμένες περιπτώσεις και φολκλορικά στοιχεία της παράδοσής τους.
Ακόμη πιο εντυπωσιακό είναι το γεγονός ότι τα ελληνόφωνα παραδοσιακά τραγούδια της Θράκης, έχουν ενταχθεί πλέον και στον δικό τους εθιμικό κώδικα και η χρησιμοποίηση τους στα γαμήλια γλέντια (προφανώς και σε άλλα) αποτελεί μία από τις πιο απλές, αλλά και πιο απτές αποδείξεις αυτού του οποίου όλοι κόπτονται πομποδώς: της ειρηνικής συνύπαρξης μουσουλμάνων και χριστιανών στη Θράκη. Δείτε τα βίντεο που αντλήσαμε από το προφίλ της κας Μπουρουτζίδου και χρησιμοποιούμε επειδή η ίδια έχει τη ρύθμιση του απορρήτου της σε “Δημόσια Προβολή”: