Την άποψή του για το μείζον ζήτημα των μεταναστευτικών και προσφυγικών ροών καταθέτει ο υποψήφιος βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας στον Έβρο, Παναγιώτης Φαραντάτος. Το συγκεκριμένο ζήτημα απασχολεί τον Έβρο σχεδόν από την έναρξη της κρίσης σε ό,τι έχει να κάνει με τα χερσαία του σύνορα, ενώ εσχάτως οι πρόσφυγες και οι μετανάστες φτάνουν στην Αλεξανδρούπολη και διά θαλάσσης.

“Υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα, έντονο, το οποίο λόγω της αφροσύνης που επέδειξε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ τα προηγούμενα χρόνια, έχει γίνει ένας μοχλός πίεσης από την Τουρκία και του Ρετζέπ Ταγήπ Ερντογάν”, παρατηρεί ο στρατηγός ε.α., βάζοντας ομως το ζήτημα στην ευρωπαϊκή του βάση, αφού τα σύνορα της Ελλάδας είναι τα ανατολικά σύνορα της γηραιάς ηπείρου και το συγκεκριμένο ζήτημα δεν μπορεί να την αφήνει ανεπηρέαστη. “Βέβαια, η Ευρώπη και κυρίως ο δικός μας Επίτροπος ο κος Αβραμόπουλος έχει κάνει εξαιρετική δουλειά, αλλά δεν αρκεί γιατί πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη ανταπόκριση από την κυβέρνηση. Πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξει συλλήβδην η ευρωπαϊκή πολιτική για το μεταναστευτικό ζήτημα“, παρατηρεί ο κος Φαραντάτος.

Διευκρινίζει ότι “δεν έχουμε κάτι με τους μετανάστες. Μακριά οποιαδήποτε ρατσιστική διάθεση ή υπονοια για το θέμα”, αλλά υπερθεματίζει την δισυπόστατη φύση του προβλήματος, που είναι “ανθρωπιστική αλλά και εθνική“.

Αναγνωρίζοντας ότι η μεγάλη πλειοψηφία των προσφύγων και των μεταναστών είναι άνθρωποι “που περνάνε μια κρίση και θέλουν μία βοήθεια από τα προηγμένα κράτη για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον“, ο κος Φαραντάτος υπογραμμίζει ότι πρέπει να βρεθεί η ενδεδειγμένη λύση ώστε “να μην εισέρχονται άνθρωποι κατά εκατοντάδες χιλιάδες ακρίτως χωρίς κανέναν έλεγχο ή χωρίς καμία συντεταγμένη μορφή”.

Για τον ίδιο, θα πρέπει “η επιλογή των ανθρώπων που θα περάσουν στην Ευρώπη, να γίνεται στα κράτη υποδοχής, όπως είναι η Τουρκία και τα άλλα κράτη της Αφρικής τα οποία δέχονται το μεγάλο όγκο της προσφυγικής ροής και να περνάει στο ευρωπαϊκό έδαφος ο αριθμός αυτός ο απαραίτητος, που θα έχει όλα τα εχέγγυα και σε θέματα ασφαλείας και σε θέματα προοπτικής και θα είναι αυτός ο αριθμός που θα έχει ανάγκη η Ευρώπη”.

Τέλος, ο στρατηγός ε.α. κάνει και μία σημαντική διευκρίνιση: “Ανάμεσα στους πρόσφυγες και τους μετανάστες “υπάρχουν άνθρωποι, που μέσα από τον πολιτισμό τους, πιο δύσκολα προσαρμόζονται στα ευρωπαϊκά δεδομένα“, εννοώντας προφανώς ότι μία χώρα διαφορετικής κουλτούρας απο την ευρωπαϊκή, θα ήταν περισσότερο ενδεδειγμένη για την συνέχιση του βίου τους σε συνθήκες ειρήνης πάντα.