Επτά χρόνια χρειάστηκαν τελικά για να μπει σε τροχιά υλοποίησης ένα έργο μεγάλης σημασίας για την οικονομική ανάπτυξη του Δήμου Αλεξανδρούπολης, αλλά κυρίως για την ενίσχυση της τοπικής οικονομίας των Φερών, που βασίζεται σχεδόν εξ ολοκλήρου στην κτηνοτροφία. Ο λόγος φυσικά για το Σφαγείο, που η ιδέα για τη δημιουργία του είχε γεννηθεί μετά το κλείσιμο της αλλαντοβιομηχανίας “Θράκη”στις Φέρες, καθώς μαζί με αυτήν είχε κλείσει και το σφαγείο της, αναγκάζοντας τους κτηνοτρόφους της περιοχής να χρησιμοποιούν είτε το σφαγείο των Σαπών, είτε αυτό της Ορεστιάδας (επιβαρυνόμενοι φυσικά ένα μεγάλο κόστος).

Η προσπάθεια για τη δημιουργία νέου Σφαγείου στις Φέρες είχε ξεκινήσει από το 2012 αρχικά με τη διεκδικήση της έκτασης της πάλαι ποτέ Αλλαντοβιομηχανίας, την οποία όμως ο δήμος Αλεξανδρούπολης δεν είχε καταφέρει να αποκτήσει στον πλειστηριασμό λόγω μεγαλύτερης προσφοράς από ιδιώτη μειοδότη, και ως εκ τούτου μετά είχε αρχίσει η αναζήτηση του τρόπου κατασκευής της δομής από τον ίδιο το δήμο.

Όλη αυτή η προσπάθεια πέρασε διά πυρός και σιδήρου μέσα σε αυτά τα χρόνια και ειδικά τον τελευταίο καιρό έγινε πεδίο σφοδρής αντιπαράθεσης μεταξύ της δημοτικής αρχής και μερίδας κτηνοτρόφων των Φερών, καθώς υπήρξε μία ασυνέπεια ως προς τον χρόνο της υλοποίησης του έργου, διότι πολλές φορές ανακοινώθηκε ημερομηνία έναρξης, αλλα δεν τηρήθηκε.

Σε όλα αυτά, ο δήμαρχος Αλεξανδρούπολης αναφέρθηκε εκτενώς στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου που έγινε για να ανακοινωθεί το γεγονός ότι πλέον ο δήμος έχει στη διάθεση του τα τεύχη δημοπράτησης και ως εκ τούτου μπορεί να ξεκινήσει την δημοπράτηση του έργου.

Οι αντιδράσεις και η “έκρηξη”

Παρά τις εξηγήσεις που έδωσε ο κος Λαμπάκης για τις καθυστερήσεις όλων αυτών των ετών, δεν έγινε πιστευτός από μερίδα των συμβούλων της αντιπολίτευσης, με τον κο Φωτιάδη χαρακτηρίζει την τοποθέτηση του ως “απολογία” και μάλιστα “μη πειστική” και τον κο Μιχαηλίδη να τον κατηγορεί για παραπληροφόρηση των δημοτών, καθώς πολλές φορές ανακοίνωσε ημερομηνίες για το έργο, αλλά καμία φορά δεν τήρησε το λόγο του.

Την ίδια ρητορική υιοθέτησαν και πολλοί σύμβουλοι των παρατάξεων της αντιπολίτευσης, που όμως τελικά έγινε θρυαλλίδα και προκάλεσε έκρηξη στην αίθουσα. Ειδικότερα, την ώρα που τοποθετούνταν ο κος Φωτιάδης, εξανέστη επανειλημμένα ο κος Νώντας Τερζής για να προκαλέσει μια αλυσιδωτή αντίδραση από τους Μάριο Γουδουλάκη και Γιάννη Καρυπίδη, που σηκώθηκαν όρθιοι και λίγο έλειψε να γενικευτεί η συμπλοκή, η οποία αποσοβήθηκε με ολιγόλεπτη διακοπή της συνεδρίασης. Παρ’ όλα αυτά, όσο διήρκησε η σύρραξη, το διάστημα ήταν αρκετό για να ακουστούν βαρείς και απρεπείς εκφράσεις, που ο κώδικας δεοντολογίας δεν επιτρέπει την δημοσιογραφική μεταφορά τους.

Στο διά ταύτα  

Αφού ο κος Λαμπάκης παραδέχτηκε ότι όντως είχε πολλές φορές ανακοινώσει ημερομηνίες για τη δημοπρασία του Σφαγείου, αλλά σημείωσε ότι αυτές οφείλονταν σε λανθασμένη πληροφόρηση που είχε από το υπουργείο Οικονομικών και τον Χρήστο Σπίρτζη, τον οποίο ονομάτισε ως νο 1 υπεύθυνο για την κωλυσιεργία, ο Γιώργος Κουκουράβας ανακοίνωσε ότι σε δύο ημέρες δημοσιοποιείται η προκήρυξη του έργου, άρα ξεκινά η αναζήτηση εργολάβου για να κατασκευαστεί. Αυτή η διαδικασία θα έχει ολοκληρωθεί μέχρι τα μέσα Απριλίου και αν δεν υπάρξουν ενστάσεις μεταξύ των διεκδικητών, η εργολαβία θα μπορεί να εγκατασταθεί περίπου στις αρχές του καλοκαιριού.

Το Σφαγείο θα κατασκευαστεί σε έκταση ιδιοκτησίας του δήμου Αλεξανδρούπολης λίγο έξω από τις Φέρες και θα χρηματοδοτηθεί από ένα δάνειο ύψους 2.900.000 €, το οποίο έχει συνάψει ο δήμος με το Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων πριν από δύο χρόνια και με ορίζοντα αποπληρωμής την εικοσαετία. Αυτό μάλιστα ήταν και το βασικό επιχείρημα του κου Λαμπάκη όταν προσπαθούσε να αντικρούσει τις βολές που δέχτηκε, λέγοντας “οτι εφόσον ο δήμος είχε τα λεφτά, δεν υπήρχε κανένας λόγος για εσκεμμένες καθυστερήσεις, άρα όλη η αργοπορία είναι υπαιτιότητα της κεντρικής διοίκησης”. 

Στην αίθουσα του δημοτικού συμβουλίου λόγω της συγκεκριμένης συνεδρίασης παραβρέθηκαν και ορισμένα μέλη του Αγροτικού και Κτηνοτροφικού Συλλόγου του δήμου Αλεξανδρούπολης, ο οποίος έχει ευθέως αμφισβητήσει τη δημοτική αρχή επί των προθέσεων της για τη δημιουργία του Σφαγείου και μάλιστα μοίρασαν στους Συμβούλους ένα φυλλάδιο με δηλώσεις του κου Λαμπάκη και άλλων στελεχών της παράταξης ‘Πόλη και Πολίτες’ επί του θέματος και οι οποίες δεν τηρήθηκαν (σ.σ. η παλαιότερη αυτών ανάγεται στο 2013).

Η μελέτη για την κατασκευή του έργου συντάχθηκε από την Τεχνική Υπηρεσία του δήμου Αλεξανδρούπολης και μάλιστα αυτό έγινε συνειδητά και με σκοπό την εξοικονόμηση χρημάτων, γιατί η ανάθεση σε ένα εξωτερικό μελετητικό γραφείο θα αύξανε το προϋπολογισμό του έργου (ή θα αφαιρούσε από αυτόν) κατά 15%.

Η επόμενη ημέρα της κατασκευής του Σφαγείου

Οι ψυχραιμότεροι πάντως -μεταξύ των οποίων και σύμβουλοι της Αντιπολίτευσης- εστίασαν στην επόμενη ημέρα της κατασκευής του Σφαγείου, παίρνοντας ως δεδομένο ότι εφόσον τα τεύχη δημοπράτησης είναι πλέον εκδομένα, αυτό θα γίνει. Εκεί, εκφράστηκε η ανησυχία για το πώς θα λειτουργήσει το Σφαγείο ως οργανισμός προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα του. Η απάντηση σε αυτή την ανησυχία δεν δόθηκε βέβαια, με τη δημοτική αρχή να δηλώνει ότι εξετάζονται όλοι οι πιθανοί τρόποι (δημιουργία δημοτικής επιχείρησης, συνεταιριστικό σχήμα, ΣΔΙΤ) και τον κο Λαμπάκη να δηλώνει ότι ο στόχος της συνεδρίασης ήταν να συζητηθεί αυτό ακριβώς το ζήτημα και όχι να γίνει ανταλλαγή πυρών.

Βαγγέλης Λαμπάκης: “Το Σφαγείο έχει το αίμα μου” 

Μετά από περίπου δύο ώρες έντονης συζήτησης και αντεγκλήσεων, ο κος Λαμπάκης δευτερολόγησε και εξέφρασε την απογοήτευση του από την τροπή που πήρε η συζήτηση. “Δηλώνω πλέριος από πικρία” είπε χαρακτηριστικά και τόνισε ότι το Σφαγείο είναι ένα έργο της δημοτικής του αρχής και δεν το χαρίζει σε κανέναν. Κι αυτό διότι, οι συγκυρίες ήταν τέτοιες που ο ίδιος και οι συνεργάτες του κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν μία σειρά από εμπόδια τα οποία είχαν να κάνουν με την κεντρική πολιτική σκηνή.

Στρεφόμενος μάλιστα προς τους επικριτές του, είπε: “Όλο αυτόν τον καιρό γιατί κανένας από σας δεν πήγε στα υπουργεία να ρωτήσει αν όντως πιέζω; Γιατί δεν ρωτήσατε τους τοπικούς βουλευτές αν τους ενοχλώ συνέχεια; Γιατί δεν ρωτήσατε την κα Γκαρά, η οποία με πήρε από το χέρι και με πήγε στον υπουργό;”, υπονοώντας πως αν είχαν πράξει τοιουτοτρόπως, θα είχαν διαπιστώσει των λόγων του το αληθές.

Κατέληξε δε, λέγοντας ότι “το Σφαγείο των Φερών έχει το αίμα του” και ότι “δεν το χαρίζει σε κανέναν” θέλοντας έτσι να υπερθεματίσει τον αγώνα που κατά την εκτίμηση του έκανε η παράταξη του και ο ίδιος ώστε το έργο αυτό να μπει σε τροχιά υλοποίησης.