“Φωτιές” στο Δέλτα του Έβρου άναψε δημοσίευμα του “Έθνους” για τις καλύβες

Την έντονη αντίδραση των ανθρώπων που ζουν και δραστηριοποιούνται στο Δέλτα του Έβρου ένα δημοσίευμα του Δέλτα του Έβρου, στο οποίο αφήνονται αιχμές περί επικείμενης κατεδάφισης των καλύβων ενώ θίγεται έστω και αμυδρά το ζήτημα της νομιμότητας τους.

“Παρά τις πολλές καταδικαστικές αποφάσεις εις βάρος τους, τα μεγάλα πρόστιμα και τις αποφάσεις κατεδάφισης, το νομικό καθεστώς που τις διέπει αλλά και το εθνικό συμφέρον από την ύπαρξη τους σε ένα ακριτικό σημείο της χώρας δημιουργεί μείγμα προβληματισμού” αναφέρει σε κάποιο σημείο το δημοσίευμα και σε κάποιο άλλο: “Είναι ανάγκη για μία οριστική λύση στο πρόβλημα ομολογούν κράτος και επαγγελματίες, δεδομένου ότι τον τελευταίο καιρό έχουν ξεφυτρώσει  λένε ,πολύ βαριές κατασκευές με μπετόν, σε ένα σημείο χαρακτηρισμένο ως Εθνικό Πάρκο και υγροβιότοπος“.

Οργισμένη απάντηση του Θανάση Καμηλάρη

Η είδηση έκανε τον γύρο του διαδικτύου και γρήγορα έφτασε και στο Δελτα του Έβρου, όπου οι διαβιούντες εκεί οργίστηκαν για άλλη μία φορά. Αυτή τη φορά την αγανάκτη΄ση τους εξέφρασε ο Θανάσης Καμηλάρης, που έγραψε στον λογαριασμό του στο Facebook:

“Θα παρακαλούσα τον κύριο αυτόν να έρθει εδώ στο Δέλτα και να μας δείξει τις βαριές κατασκευές με μπετόν που έχει δει. Κουραστήκαμε να μας κατηγορούν για τα παλάτια που δήθεν έχουμε. Τα παραπήγματα από λαμαρίνες και ξύλα. Πρέπει να δοθεί ένα τέλος στην παραπληροφόρηση του κόσμου και επιτελούς να δούνε πως είναι η κατάσταση εδώ που φτωχοί άνθρωποι φυλάνε τα σύνορα σε ένα δύσκολο και δύσβατο μέρος το οποίο δεν μπορεί να φυλαχθεί από κανέναν και με τις καταπατήσεις και προκλήσεις των γειτόνων μας σε καθημερινή βάση. Κυνηγιούνται σαν καταπατητές της Εκάλης….

Και ο αριθμός των καλυβών είναι 167 σε σύνολο όλου του Δέλτα έως και 30 χιλιόμετρα έξω από αυτό διότι μέσα σε αυτές είναι καλύβες γεωργών -κτηνοτρόφων οι οποίοι δραστηριοποιουνται μέσα στον κάμπο εκτός Δέλτα και όχι στις παραποτάμιες περιοχές. Πολλες από αυτές είναι εγκαταλελειμενες και δεν κατοικουνται .και λειτουργουν πλέον ως αποθήκες.

Ας μας αφησουν επιτελούς να διατηρήσουμε την βαριά κληρονομιά που μας δόθηκε ,την φύλαξη της ακριτικής αυτής περιοχής και να μας επιτραπεί να ζήσουμε αξιοπρεπώς τις οικογένειες μας.

Δεν κάναμε τα καλύβια για τις ΔΙΑΚΟΠΕΣ ΜΑΣ αλλα για να προφυλαχθουμε απο τις άσχημες καιρικές συνθήκες, διαβιώνοντας μέσα στις λαμαρίνες με παγωνιές και καυτά καλοκαίρια. ΠΡΟΚΑΛΩ τον κάθε αμφισβητούντα να διαβιώσει ενα μηνά μαζί μας και μετά να μας κρίνει…”