Μόλις το 1966 αντικαταστάθηκαν τα ξύλινα πλοία που συνέδεαν τη Σαμοθράκη με την Αλεξανδρούπολη (και την ηπειρωτική Ελλάδα εν γένει). Η αντικατάσταση είχε γίνει από το πλοίο “Σαμοθράκη” που είχε νηολογηθεί με ενέργειες ντόπιων κατοίκων του νησιού και έφερε το όνομα του. Οι δύο ‘πλοιοκτήτες’ είχαν πληρώσει εξ ολοκλήρου τη δαπάνη της κατασκευής του πλοίου, με δικά τους χρήματα και υποθήκη της περιουσίας τους.

Μέχρι και πριν τη νηολόγηση του “Σαμοθράκη”, το δρομολόγιο από την Αλεξανδρούπολη έως τη Σαμοθράκη διαρκούσε 6.5 ώρες! Η νηολόγηση του μηχανοκίνητου πλέον σκάφους μείωσε το χρόνο στο 1/3 (πλέον διαρκούσε 2 ώρες ακαι 45 λεπτά), ενώ το νέο καράβι είχε μείνει στη γραμμή για 13 χρόνια, μέχρι να δώσει τη θέση του στο νέο -τότε- ΣΑΟΣ Ι.

Την πολύ ενδιαφέρουσα ιστορία, δημοσίευσε στο Facebook η ομάδα των ανθρώπων που χειρίζονται τα Social media της δημοτικής αρχής της Σαμοθράκης, και έχει ως εξής:

Το πλοίο «Σαμοθράκη» ήρθε στο νησί το καλοκαίρι του 1966. Είχε κατασκευασθεί ολοκαίνουργιο – δεν αγοράστηκε δηλαδή μεταχειρισμένο – με ίδια κεφάλαια και συμπληρωματικό δάνειο από τους Παπά Χρήστο και Μπουλαμάτση Γεώργιο, οι οποίοι έβαλαν ως υποθήκη, ο πρώτος σχεδόν όλη την ακίνητη περιουσία του και ο δεύτερος ένα ξύλινο φορτηγό πλοίο της εποχής. 
Δεν επιδοτήθηκαν ούτε για την κατασκευή, αλλά ούτε και για την εξυπηρέτηση της γραμμής, που γινόταν με καθημερινό δρομολόγιο από Σαμοθράκη προς Αλεξανδρούπολη και από Αλεξανδρούπολη προς Σαμοθράκη τον χειμώνα. Το καλοκαίρι το δρομολόγιο προσαρμοζόταν ανάλογα με τις ανάγκες και τη ζήτηση.
Το πλοίο κατασκευάστηκε στα ναυπηγεία Σκαραμαγκά. Ήταν τύπου ΛΥΜΠΕΡΤΥ με 2 μηχανές ROLLS ROYCE. Αντικατέστησε τα ξύλινα πλοία που μέχρι τότε εκτελούσαν τη συγκοινωνία και αποτέλεσε επανάσταση για το νησί, διότι κατέβασε τον χρόνο ταξιδιού από 6,5 ώρες (με μπουνάτσα) σε 2,45 ώρες και επιπλέον μετέφερε 130 επιβάτες στεγνούς ακόμα και με 7 μποφόρ. Είχε τη δυνατότητα μεταφοράς δύο ή και τριών αυτοκίνητων -ανάλογα το μέγεθος- και εννοείται ικανό χώρο για τη μεταφορά εμπορευμάτων.
Μάλιστα κατά τους καλοκαιρινούς μήνες το πλοίο προσέγγιζε το λιμάνι των Θέρμων, αλλά κάποιες φορές και της Παλαιάπολης. Αυτό αποτέλεσε σημαντική βοήθεια στο να αρχίσουν να γίνονται γνωστά τα ιαματικά λουτρά του νησιού στην ευρύτερη περιοχή και να τα επισκέπτονται κυρίως Εβρίτες.
Το πλοίο παρέμεινε στη γραμμή έως το 1979, όταν και πουλήθηκε (13 περίπου χρόνια από την κατασκευή του), διότι είχε έρθει το «ΣΑΟΣ Ι» -το 1978- και υποκύπτοντας στη εξέλιξη των πραγμάτων, έδωσε τα σκήπτρα στο μεγαλύτερο πλοίο.
Το «Σαμοθράκη» ήταν ένα πλοίο που για 12,5 χρόνια είχε πρωταγωνιστικό ρόλο στην ανάπτυξη του νησιού, αφενός γιατί μείωσε τους χρόνους ασφαλούς προσέγγισης στο νησί, αφετέρου γιατί ο πρωταρχικός προσανατολισμός του ήταν η εξυπηρέτηση των κατοίκων της Σαμοθράκης. Αυτό συνεχίστηκε βελτιούμενο με την έλευση του «ΣΑΟΣ Ι» και αργότερα του «ΑΡΣΙΝΟΗ».