Ανακοινώνει πριν από λίγες ημέρες η σημερινή Κυβέρνηση ότι στο πλαίσιο της Συνταγματικής Αναθεώρησης προτείνει να αλλάξει επιτέλους αυτός ο ντροπιαστικός νόμος «Περί ευθύνης Υπουργών», βγαίνει κατευθείαν ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, Κυριάκος Μητσοτάκης και λέει: «Α, αυτό; Εγώ είχα προτείνει ήδη από το 2006 να αλλάξει το συγκεκριμένο άρθρο του Συντάγματος».
Ξεχνά βεβαίως να απαντήσει ο κ. Μητσοτάκης ποιος κυβερνούσε τον τόπο από το 2006 μέχρι το 2015 και, τέλος πάντων, να μας εξηγήσει τι εμπόδισε τον ίδιο και το κόμμα του να αλλάξουν το συγκεκριμένο, προσβλητικό για την δημοκρατία, έχω την αίσθηση, άρθρο.
Ψηφίζει πριν από 2 περίπου μήνες η σημερινή Κυβέρνηση το νομοσχέδιο για την τηλεοπτική κάλυψη, με επιδότηση μάλιστα προς τους πολίτες, 3.500 περιοχών της Ελλάδας που δεν είχαν τηλεοπτικό σήμα – οι λεγόμενες «λευκές περιοχές», πολλές εξ αυτών σε Έβρο και γενικότερα στην Θράκη – ένα νομοσχέδιο που αφορούσε περίπου 400 χιλιάδες συμπολίτες μας. Ακούς την Αξιωματική αντιπολίτευση να σου λέει: «Α, εμείς; Το είχαμε λύση το θέμα, είχαμε έτοιμο ‘πρόγραμμα’». Ξεχνά να επισημάνει η Αξιωματική αντιπολίτευση ότι το συγκεκριμένο «πρόγραμμα» κατατέθηκε στις 23 Ιανουαρίου του 2015, 2 μόλις ημέρες πριν διεξαχθούν οι Εθνικές εκλογές! Καταλαβαίνετε όλοι πόσο «καλό» και «δουλεμένο» ήταν το συγκεκριμένο «πρόγραμμα». Σχεδόν γραμμένο σε χαρτοπετσέτα.
Ψήφισε πριν από 2 περίπου χρόνια η σημερινή Κυβέρνηση το νομοσχέδιο για την δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη/κάλυψη και των ανασφάλιστων συμπολιτών μας. Ενδεικτικά να αναφέρω ότι μόλις το πρώτο 7μηνο του 2018 τα επίσημα στοιχεία δείχνουν ότι 678.000 ανασφάλιστοι συμπολίτες μας δέχθηκαν την δωρεάν ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο Εθνικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας. Ακούς όλο αυτό το διάστημα την Αξιωματική αντιπολίτευση να λέει: «Α, και αυτό το θέμα, αυτό το είχαμε λύσει, το είχαμε διευθετήσει». Προφανώς, τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που είχαν βεβαιωθεί στην Εφορία σε χιλιάδες ανασφάλιστους συμπολίτες μας, για χρήση των υπηρεσιών Υγείας πριν από το 2015 – και διεγράφησαν με πρωτοβουλία της σημερινής Κυβέρνησης – προέκυψαν, ακριβώς επειδή οι προηγούμενοι είχαν «διευθετήσει» και αυτό το θέμα.
Α, και κάτι τελευταίο για την ψήφο των Ελλήνων του Εξωτερικού/Ομογενών για την οποία τελευταία, καλώς, γίνεται πολύ κουβέντα: το άρθρο 51 παράγραφος 4 του Συντάγματος, έτσι όπως αυτό άλλαξε κατά την Αναθεώρηση του 2001, αναφέρει χαρακτηριστικά: «…Νόμος που ψηφίζεται με την πλειοψηφία των δύο τρίτων του όλου αριθμού των βουλευτών μπορεί να ορίζει τα σχετικά με την άσκηση του εκλογικού δικαιώματος από τους εκλογείς που βρίσκονται έξω από την Επικράτεια. Ως προς τους εκλογείς αυτούς η αρχή της ταυτόχρονης διενέργειας των εκλογών δεν κωλύει την άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος με επιστολική ψήφο ή άλλο πρόσφορο μέσο…».
Εδώ, τι βλέπουμε; Βλέπουμε ότι σε αυτά που πράγματι νομοθετικά είχαν γίνει βήματα – συνταγματικώς δηλαδή προβλεπόταν ήδη από το 2001 η δυνατότητα διευθέτησης του ζητήματος της ψήφου των Ελλήνων της Ομογένειας – εκεί υπήρξε μία απίστευτη κωλυσιεργία και αδράνεια επί σειρά ετών. Και πότε θυμήθηκε η αντιπολίτευση να σηκώσει το θέμα με την ψήφο των Ομογενών; Μα φυσικά μόλις έγινε η μεγάλη πολιτική αλλαγή το 2015 και τα 2 πάλαι ποτέ μεγάλα κόμματα του «κραταιού» δικομματισμού, που κυβέρνησαν τον τόπο για 40 και πλέον χρόνια, έγιναν αντιπολίτευση.
Τα συμπεράσματα, δικά σας.
Δημήτρης Ρίζος, Βουλευτής Έβρου