Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος εξηγεί μέσω facebook τη σχέση Εκκλησίας – Στρατού και μας εκπλήσσει ευχάριστα

Το ότι ο Μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Άνθιμος προσπαθεί να είναι πάντα ενημερωμένος, είναι γνωστό σε όλους. Όπως επίσης και το ότι είναι ένας άνθρωπος, ο οποίος αρκετά συχνά κινείται “έξω από το κουτί”, πάντα στην προσπάθεια του να επικοινωνεί με το εκκλησίασμα ακόμα και με τρόπους που ίσως δεν είναι και τόσο “παραδοσιακοί” για έναν πνευματικό ταγό.

Σε αυτό το πλαίσιο κινούμενος, παρακολουθεί ή έστω ενημερώνεται και για τα τεκταινόμενα στο Facebook και εφόσον το κρίνει σκόπιμο, παρεμβαίνει εκφράζοντας την άποψή του. Έτσι λοιπόν, αποφάσισε να εκφράσει τη θέση του για τη σχέση Στρατού – Εκκλησίας, “απαντώντας” σε status του ενός εκ των δύο διαχειριστών του reportal.gr.

Ο κος Άνθιμος, δεν διατηρεί λογαριασμό στο Facebook μεν, ωστόσο φρόντισε να βρει τρόπο να κοινοποιηθεί το σχόλιο του στον Θανάση Τσολάκη, με την ευγενική παράκληση να δημοσιευτεί κάτω από την επίμαχη ανάρτηση, όπερ και εγένετο.

Το σχόλιο του κου Άνθιμου ειναι το εξής: 

“Ο Μητροπολίτης Αλεξ/πολεως κ. Άνθιμος πληροφορήθηκε το σχολιασμό επάνω στην ημέρα των Εισοδίων της Θεοτόκου και έστειλε την εξής εξήγηση:

Δεν έχει άδικο. Όμως η Εκκλησία κανένα πόλεμο δεν ευλογεί, κανένα όπλο. Ευλογεί τους στρατιώτες ως μελλοθανάτους που πηγαίνουν να σκοτωθούν για τα γυναικόπαιδα και τις περιουσίες, για τις αξίες της φυλής και την πίστη. Όταν επιστρέψουν βέβαια διαβάζει επιτίμιο για τους φόνους που διέπραξαν και συγχωρητική ευχή”

Και η ανάρτηση του Θανάση Τσολάκη:

“Αυτή τη σύνδεση της θρησκείας με τις Ένοπλες Δυνάμεις, λυπάμαι, αλλά δυσκολεύομαι πολύ να την κατανοήσω και πολύ περισσότερο να την ασπαστώ.
Κι αυτό γιατί εξ ορισμού πρεσβεύουν δύο διαφορετικά πράγματα: την Ειρήνη και τον Πόλεμο.
Μπορεί η σκέψη μου να μοιάζει “απλοϊκή” ή ακόμη και ενδοτική στα μάτια κάποιων, πλην όμως για μένα είναι και θα παραμένει αδιανόητη η “θεία” προστασία ενός όπλου ακόμη και αν αυτό τελεί “υπό μάλης”.
Και τελικά -για μένα πάντα- είναι μάλλον ασεβές το ότι “τὸ Ἱερὸν θησαύρισμα τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ” που “σήμερον εἰσάγεται, ἐν τῷ οἴκῳ Κυρίου” ανάγεται σε προστάτιδα της ύψιστης μορφής της ματαιοδοξίας του ανθρώπου – αυτής, δηλαδή, που ορίζεται από την πεποίθηση ότι με ένα ή με πολλά όπλα μπορεί να κατακτήσει τον κόσμο”.