Μνήμες από το όχι και τόσο μακρινό 2013 ξύπνησαν στο δικαστήριο της Αλεξανδρούπολης κατά την εκδίκαση της υπόθεσης των πέντε αστυνομικών που “κατηγορούνταν” για την υπόθεση της απόδρασης επτά βαρυποινιτών κρατουμένων από το Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Φερών. 

Οι βαρυποινίτες είχαν αποδράσει από το ΤΣΦ Φερών τον Μάρτιο του 2013, κόβοντας τα κάγκελα του παραθύρου και βγαίνοντας από το κελί όπου κρατούνταν. Τότε, το Αρχηγείο της ΕΛ.ΑΣ είχε θέσει σε διαθεσιμότητα επτά αστυνομικούς και οι δύο εξ αυτών είχαν επανέλθει στα καθήκοντα τους πολύ γρήγορα και λίγο αργότερα και οι υπόλοιποι πέντε, σε βάρος όμως των οποίων εκκρεμούσε το δικαστήριο που έγινε την Τρίτη 24/10.

Το δικαστήριο έκανε δεκτά τα επιχειρήματα της υπεράσπισης που βασίστηκαν στο ότι το Τμήμα Συνοριακής Φύλαξης Φερών ήταν ένα κτίριο το οποίο δεν είχε καν παραληφθεί επίσημα από την ΕΛ.ΑΣ, λειτουργούσε με το λεγόμενο “εργολαβικό” ρεύμα το οποίο δεν επέτρεπε ούτε επαρκή φωτισμό, ούτε και τη λειτουργία καμερών παρακολούθησης και ως εκ τούτου ήταν ακατάλληλο για κράτηση βαρυποινιτών όπως ήταν οι αποδράσαντες.

Επιπλέον, το δικαστήριο δέχτηκε τον ισχυρισμό ότι τα αστυνομικά κρατητήρια προορίζονται για ολιγόωρη κράτηση συλληφθέντων και όχι για παραμονή ποινικών κρατουμένων (που με βάση την τότε νομοθεσία η διάρκεια της παραμονής έφτανε μέχρι και τους έξι μήνες).

Οι περισσότεροι από τους εμπλεκόμενους αστυνομικούς ανήκουν στη δύναμη της Αστυνομικής Διεύθυνσης Ιωαννίνων και υπηρετούσαν στον Έβρο με αποσπάσεις. Γι’ αυτό το λόγο στην Αλεξανδρούπολη εξαιτίας της δίκης βρέθηκε αντιπροσωπεία του συνδικαλιστικού οργάνου της Α/Δ Ιωαννίνων, ενώ την υπόθεση χειρίστηκε η δικηγόρος από την Αλεξανδρούπολη Ίλια Μαρινάκη, η οποία είναι ταυτόχρονα και νομική σύμβουλος της Ένωσης Αστυνομικών Υπαλλήλων Αλεξανδρούπολης.

Αξίζει τέλος να αναφερθεί ότι παρά το γεγονός πως οι αστυνομικοί είχαν επιστρέψει στα καθήκοντα τους, εάν το δικαστήριο τους έκρινε ενόχους, θα ήταν πιθανή έως και η απόταξη τους από το Σώμα της Ελληνικής Αστυνομίας.