Search
Close this search box.
Τραγουδώντας ευχαρίστησε την Ορεστιάδα ο Καρυοφύλλης Δοϊτσίδης

Τραγουδώντας λίγους στίχους από το “αλώνι το φαρδύ” ευχαρίστησε το κοινό που βρέθηκε στο υπαίθριο θέατρο της Ορεστιάδας για την παράσταση “η Α-λήθη(α) της Θράκης”, ο Καρυοφύλλης Δοϊτσίδης. Την παράσταση, την καλλιτεχνική επιμέλεια της οποίας υπέγραψε ο Γιώργος Ζιώγας, υποστήριξαν χορευτικά τα μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου “Οι Θράκες”.

Επρόκειτο για ένα μουσικοχορευτικό αφιέρωμα στη ζωή και το έργο του μεγάλου μουσικού της Θράκης, που έβγαλε την παράδοση του χωριού του -της Καρωτής- έξω από τα όρια του Έβρου και εν τέλει της Ελλάδας.

Η Λαμπριάννα και η Θεοπούλα, οι κόρες του, συμμετείχαν στην παράσταση, υποδυόμενες επί της ουσίας τους εαυτούς τους – δηλαδή τις δύο πιο αναγνωρίσιμες φωνές της θρακιώτικης δισκογραφίας, που έλαμψαν εκατέρωθεν του πατέρα τους, αφ’ ης στιγμής αυτός έφυγε από την Καρωτή και κατέβηκε στην Αθήνα, εργαζόμενος αρχικά στο Θέατρο της Δόρας Στράτου. Από κει, η οικογένεια Δοϊτσίδη ξεκίνησε μια καριέρα που απλώθηκε σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης, αφού έχουν δώσει συναυλίες από την Αμερική μέχρι την Αυστραλία και σχεδόν σε όλη την Ευρώπη, ενώ μετρούν πολλούς δίσκους θρακιώτικης μουσικής με τραγούδια “παραδοσιακά”, αλλά και πολλά γραμμένα και συντεθιμένα από τον Καρυοφύλλη Δοϊτσιδη (χαρακτηριστικά: Λιανοχορταρούδια, Σ αυτό τ αλώνι το φαρδύ, Στέργιου ξιπισμάνιψι, Στέργιους παντρεύιτι, Γιατί πουλί μ’ δεν κελαηδείς κα).

Η σκυτάλη έχει ήδη περάσει στον Νίκο Αγγούση, εγγονό του Καρυοφύλλη και γιο της Λαμπριάννας, ο οποίος ασχολείται με το κλαρίνο και βρέθηκε φυσικά στο “πατάρι” μαζί με τη μητέρα, τη θεία του και άλλους έξι μουσικούς για να ντύσουν μουσικά το κοινωνικό πλαίσιο της δράσης του Καρυοφύλλη, που αναπαραστάθηκε από τους χορευτές των “Θρακών”.

Όσοι βρέθηκαν λοιπόν στο υπαίθριο θέατρο της Ορεστιάδας το βράδυ της Τετάρτης 12 Ιουλίου, έφυγαν με “προίκα”  το χαμόγελο του Καρυοφύλλη στο φινάλε, αλλά κυρίως έχοντας γνωρίσει καλύτερα τον άνθρωπο που με τις νότες του έχει συντροφεύσει τις λύπες, τις χαρές, τις Πασχαλιές και τις Κυριακές τους. Έμαθαν ότι ο άνθρωπος αυτός ξεκίνησε από την Καρωτή παίζοντας το ούτι και έφτασε να κάνει το όνομά του συνώνυμο της θρακιώτικης δισκογραφίας με μόνο όπλο την αγάπη του για τον τόπο του και την παράδοσή του.

Η ίδια παράσταση είχε κλέψει τις εντυπώσεις και στην Αλεξανδρούπολη, στο Θέατρο του Πάρκου Αλτιναλμάζη, όπου είχε παρουσιαστεί με την ευθύνη του Πολιτιστικού Συλλόγου Παραδοσιακών Χορών “ο Έβρος”, αλλά με την ίδια υπογραφή στην καλλιτεχνική επιμέλεια – αυτήν του Γιώργου Ζιώγα.