Υπό άλλες συνθήκες, θα μπορούσαμε να μιλάμε για μία υπαίθρια καλλιτεχνική έκθεση street art ή μία συλλογή από γκραφιτι. Κάποια από αυτά μάλιστα θα μπορούσαν να έχουν και λίγο μεγαλύτερη καλλιτεχνική αξία και ίσως η έκθεση να ειχε και παράλληλες εκδηλώσεις και να μιλούσαμε για ένα Street Art Festival ή κάτι τέτοιο. Δείτε, κατ’ αρχήν, τις εικόνες:

Όμως, δυστυχώς δεν μιλάμε για κάποιου είδους καλλιτεχνική δράση. Μιλούμε, για τις αποθήκες της ΚΥΔΕΠ στην Αλεξανδρούπολη – ένα κτίριο φάντασμα το οποίο εκτός από ακαλαίσθητο είναι πλέον άκρως επικίνδυνο. Χωρίς κουφώματα, εκτεθειμένο από παντού (η πρόσβαση σε αυτό είναι πανεύκολη, αφού είναι ορθανοιχτο) με τη φθορά του χρόνου εμφανέστατη, το κτίριο απειλεί όχι μόνο όσους το χρησιμοποιούν ως προσωρινό κατάλυμα ή για τις καλλιτεχνικές τους ανησυχίες, αλλά και τη δημόσια υγεία.

Η ιστορία των συγκεκριμένων αποθηκών είναι λίγο-πολύ γνωστή και δεν θα αναφερθούμε σε αυτήν, όμως η κατάσταση στην οποία έχει περιέλθει πλέον το κτιριακό συγκρότημα “φωνάζει” ότι πρέπει να βρεθεί τρόπος να γίνουν παρεμβάσεις σε αυτό, πριν να είναι αργά.

Κι όλα αυτά συμβαίνουν σε ένα κεντρικό σημείο της Αλεξανδρούπολης, σε ένα από τα “μέτωπα” της προς τη θάλασσα, πλησίον του λιμανιού το οποίο παρουσιάζεται ως η “καρδιά” της πόλης και το επίκεντρο της αναπτυξιακής της προσπάθειας. Εικόνες σαν αυτές όμως, όχι μόνο αναιρούν οποιουσδήποτε ισχυρισμούς, αλλά εν τέλει τους ακυρώνουν καθώς το κάδρο συμπληρώνεται και από τα παρατημένα βαγόνια, που χρησιμεύουν ως προσωρινά καταλύματα ανθρώπων όπως μαρτυρούν οι εικόνες:

plus