Διά της απουσίας του έλαμψε από την 83η Σύνοδο των Πρυτάνεων που φιλοξενήθηκε από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης στην Αλεξανδρούπολη, ο Υπουργός Παιδείας Κώστας Γαβρόγλου, όπως παρατήρησε και στην απολογιστική συνέντευξη τύπου της Συνόδου ο Πρύτανης του ΔΠΘ Θανάσης Καραμπίνης. Στη Σύνοδο τέθηκαν επί τάπητος όλα τα ζητήματα που απασχολούν αυτή την περίοδο την ακαδημαϊκή κοινότητα με κάποια από αυτό να χρήζουν άμεσης επίλυσης, καθώς αν αυτό δεν συμβεί, τότε απειλείται άμεσα η απρόσκοπτη λειτουργία των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.
Αντί του Υπουργού, στην Αλεξανδρούπολη για τις εργασίες της Συνόδου βρέθηκε ο Γενικός Γραμματέας του Υπουργείου Παιδείας Γιάννης Παντής, που όμως δεν έδωσε απαντήσεις στα ζητήματα που του έθεσαν οι Πρυτάνεις, σύμφωνα πάντα με τις δηλώσεις του κου Καραμπίνη.
“Νιώθουμε ότι γίνονται πράγματα για μας, χωρίς εμάς” είπε μεταξύ άλλων ο κος Καραμπίνης και ζήτησε “ευρεία πολιτική συναίνεση όλων των κομμάτων στα θέματα της εκπαίδευσης, ει δυνατόν και με ορίζοντα 20ετιας”.
Οι Πρυτάνεις πάντως καθώς και οι αναπληρωτές, έθεσαν στο τραπέζι της συζήτησης όλα τα ζητήματα που απασχολούν την λειτουργία των Πανεπιστημίων στην Ελλάδα από το νομικό μέχρι το οικονομικό της πλαίσιο. Μείζον θέμα για όλη την ακαδημαϊκή κοινότητα είναι το δαιδαλώδες νομικό καθεστώς που διέπει την Έρευνα, με τον κο Μπότσαρη -και όχι μόνο- να τονίζει πως αν δεν λυθεί σύντομα το πρόβλημα, η ακαδημαϊκή Έρευνα στην Ελλάδα, θα πεθάνει. Άξιο αναφοράς και το γεγονός ότι το ερευνητικό προσωπικό στην Ελλάδα αριθμεί περί τα 40.000 άτομα.
Το οικονομικό πλαίσιο και οι παθογένειες του, τόσο για το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο, όσο και για όλα τα Πανεπιστήμια γενικά, περιγράφηκε από τον Αν Πρύτανη Οικονομικών του ΔΠΘ Φώτη Μάρη. Και εδώ ο νόμος “4412” περί προμηθειών (ο ίδιος που εμποδίζει και τις διαδικασίες στην Έρευνα) προκαλεί σειρά προβλημάτων στα ελληνικά πανεπιστήμια όπως επίσης ζητείται λύση και για το οικονομικό σκέλος των Μεταπτυχιακών προγραμμάτων
Μεγάλο μέρος των συζητήσεων των ακαδημαϊκών απασχόλησε και η λεγόμενη “φοιτητική μέριμνα”, ο τρόπος δηλαδή με τον οποίο τα Πανεπιστήμια διευκολύνουν τη ζωή των φοιτητών τους, τόσο εντός των ιδρυμάτων όσο και στις τοπικές κοινωνίες. Με λίγα λόγια αυτό που ζητούν οι Πρυτανεις είναι επιπλέον χρηματοδότηση της φοιτητικής μέριμνας, προκειμένου και οι φοιτητές να απολαμβάνουν περισσότερων προνομίων, αλλά και επειδή αν η φοιτητική μέριμνα ενισχυθεί, θα μπει και ένα τέλος στο φαινόμενο των μετεγγραφών, το οποίο ειδικά στα χρονια της κρίσης αποτελεί μείζον θέμα κυρίως για τα περιφερειακά πανεπιστήμια. Τουτέστιν, οι πρυτάνεις ζητούν περισσότερα κονδυλια για σίτιση, στεγαση και μεταφορά των φοιτητών, έτσι ώστε οι φοιτητές να ολοκληρώνουν τις σπουδές τους στο ίδρυμα το οποίο έχουν περάσει και να μην αποζητούν μετεγγραφή σε άλλο, κοντινότερο στον τόπο καταγωγής τους ή στο κέντρο (Αθήνα, Θεσσαλονίκη). Άλλωστε, όπως είπε ο κος Καραμπίνης οι μετεγγραφές πλήττουν εν τέλει και το παραγόμενο ακαδημαϊκό έργο, αφού τα πανεπιστήμια που προτιμώνται από τους φοιτητές δεν έχουν τις υποδομές να υποστηρίξουν τον τόσο μεγάλο αριθμό φοιτητών που συγκεντρώνουν.