Ο Μητροπολίτης Αλεξανδρουπόλεως Άνθιμος είναι από τους ιεράρχες εκείνους που δεν περιορίζονται στα “τείχη” των Μητροπόλεων τους, αλλά παρακολουθούν στενά όλη την επικαιρότητα, την πολιτική και κοινωνική ζωή του τόπου και συχνά καταθέτουν τις απόψεις τους. Επομένως, ήταν σχεδόν αναμενόμενο ότι και στην εφετινή του χριστουγεννιάτικη εγκύκλιο, ο κος Άνθιμος θα σχολίαζε την περιρρέουσα κατάσταση, όπερ και εγένετο.
Γράφει ο κος Άνθιμος:
“[…] Τὸ βιβλίο τῆς Ἱστορίας τοῦ κόσμου γράφεται σὲ χρυσὲς καὶ σὲ μαῦρες σελίδες. Ὅμως τὸ μελάνι μὲ τὸ ὁποῖο γράφεται, εἶναι …κόκκινο! Εἶναι τὸ αἷμα τῶν ἀδικημένων, ἡ ἀγωνία καὶ τὰ δάκρυα τῶν ἀνθρώπων ποὺ στερήθηκαν τὰ πάντα. Τὸ συμφέρον ὀνομάζεται «Διεθνὲς Δίκαιο», μιλάει ὅλες τὶς πολιτισμένες γλῶσσες καὶ μεταχειρίζεται τὸ προσωπεῖο τοῦ «Ἀνθρωπισμοῦ». Γι’ αὐτὸ ὁ πλανήτης μας δὲν κατάφερε νὰ εἰρηνεύσει καὶ τὸ Εὐρωπαϊκὸ οἰκοδόμημα γκρεμίζεται μὲ πάταγο. Μέσα σ’ αὐτὸν τὸν στροβιλισμὸ βρίσκεται καὶ ἡ Πατρίδα μας. Γύρω μας ποικιλοτρόπως φλέγονται οἱ λαοὶ καὶ ἀναμμένα κάρβουνα φτάνουν μέχρι τὶς πόρτες μας. […]”
Επειδή όμως ο λόγος του δεν είναι ποτέ κενός περιεχομένου, ο κος Άνθιμος δεν φοβάται να ασκήσει κριτική, αλλά και να δείξει το “κλειδί” της εξόδου από την κρίση, το οποίο βρίσκεται “στις πανανθρώπινες αξίες της Ορθοδόξου Πίστεως”:
“[…] Ἡ περίοδος πρὶν τὴν οἰκονομικὴ κρίση μᾶς ἔκανε νωθρούς, μαλθακούς, ἀνεύθυνους, πονηροὺς καὶ τυχάρπαστους. Ὅμως, τώρα, ἦρθε ἡ ὥρα νὰ ἀναδειχθοῦμε. Τώρα, ποὺ ὅλα γύρω μας γονατίζουν ἢ σωριάζονται, ἐμεῖς ἂς σηκωθοῦμε ψηλότερα. Νὰ πάρουμε στὰ σοβαρὰ τὸν ἱστορικό μας ρόλο. Νὰ ἑνωθοῦμε μεταξύ μας, νὰ κρατηθοῦμε ὄρθιοι καὶ νὰ διορθώσουμε τὰ λάθη μας. Ξέρουμε τὰ ἐλαττώματά μας, ἂς τὰ ξεριζώσουμε. Νὰ ξεπεράσουμε τὶς μικρότητές μας καὶ νὰ ἀντισταθοῦμε στὴν κακιὰ μοίρα ποὺ μᾶς ἔρριξαν. Νὰ στηρίξει ὁ καθένας τὸν διπλανό του. Νὰ γίνουμε μιὰ γροθιά, ἐνάντια στὴν καλοπέραση ποὺ μᾶς ἀφυδάτωσε καὶ μᾶς ἐξάντλησε ἐπὶ χρόνια. Νὰ ἐξορίσουμε τὶς πονηριὲς ἀπὸ τὴ ζωή μας καὶ πλέον, νὰ ἀποφασίζουμε ὀρθά. Νὰ καθαρίσουμε τὶς καρδιές μας καὶ νὰ ἐκδηλώνουμε κατανόηση. Νὰ ὀργανώσουμε τὶς σκέψεις μας καὶ νὰ πολιτευόμαστε ἔξυπνα. Νὰ ξαναγυρίσουμε στὶς παναθρώπινες ἀξίες τῆς Ὀρθοδόξου Πίστεώς μας. Νὰ ξαναβροῦμε τὸ Χριστὸ καὶ νὰ τὸν βάλουμε πάλι στὴν ἐθνικὴ καὶ κοινωνικὴ ζωή μας μὲ ἐμπιστοσύνη καὶ εἰλικρίνεια. Νὰ ξαναζήσουμε τὰ ὄμορφα καὶ λογικὰ Μυστήρια τῆς Λατρείας μας. Νὰ ξαναβροῦμε τὴν χαμένη μας Παράδοση. Νὰ κάνουμε τὸ Εὐαγγέλιο φάρο ποὺ θὰ φέγγει στὴ ζωή μας. […]”
Και, αυτή είναι η κατακλείδα της εγκυκλίου του, την οποία μπορείτε να βρείτε ολόκληρη εδώ
“Εὔχομαι καὶ προσεύχομαι νὰ γεννηθεῖ ὁ Χριστὸς σήμερα στὴν ψυχὴ ὅλων μας, νὰ φέρει τὴν ἐλπίδα στὰ μάτια μας, νὰ ἀνανεώσει τὶς δυνάμεις μας, νὰ ἀνασυγκροτήσει τοὺς σχεδιασμούς μας, νὰ ἀναπτερώσει τὸ ἠθικό μας, νὰ μᾶς ἐμπνεύσει μὲ τὴν αὔρα τῆς παρουσίας Του καὶ ὡς πρόσωπα ὁ καθένας μας, ὡς Ἔθνος ὅλοι μαζί, νὰ κάνουμε τὰ Χριστούγεννα μιὰ κατάσταση πνευματικὴ στὴν καθημερινὴ καὶ στὴν ἐθνικὴ ζωή μας”