Ιστορικής σημασίας προκλητική δήλωση Ερντογάν – Διαφωνεί με τη Συνθήκη της Λωζάνης

Κριτική στην τουρκική πολιτική ηγεσία που υπέγραψε τη Συνθήκη της Λωζάνης, οι όροι της οποίας διαμόρφωσαν τη σύγχρονη Τουρκία, άσκησε ο πρόεδρος της χώρας Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Με τον τρόπο αυτό υπενθύμισε τις αξιώσεις της Άγκυρας στο Αιγαίο αλλά παράλληλα έκανε και μια ιστορικής σημασίας δημόσια τοποθέτηση, ως ο πρώτος Πρόεδρος της χώρας που εκφράζει τη διαφωνία του με τις αποφάσεις του 1923.

Όπως αναφέρει η Hurriyet Daily News, ο Ερντογάν υποστήριξε πως κάποιοι τότε προσπάθησαν να παρουσιάσουν τη Συνθήκη, η οποία είχε υπογραφεί από τον Ισμέτ Ινονού, ως νίκη για την Τουρκία, αλλά όπως ο ίδιος κατέστησε σαφές αυτή η «εκτίμηση» αυτή είναι τουλάχιστον εσφαλμένη.

«Η 15η Ιουλίου (ημέρα διεξαγωγής του πρόσφατου πραξικοπήματος) είναι η επέτειος του δεύτερου πολέμου για την Ανεξαρτησία του Τουρκικού Έθνους. Και έτσι θα πρέπει να την θυμόμαστε. Μας (απείλησαν) με τη Συνθήκη του 1920 και μας έπεισαν να (αποδεχθούμε) τη Συνθήκη της Λωζάνης το 1923. Κάποιοι προσπάθησαν να μας εξαπατήσουν, παρουσιάζοντας τη Λωζάνη ως νίκη. (Αλλά) στη Λωζάνη παραχωρήσαμε τα (τώρα ελληνικά) νησιά, που αν φωνάξεις από τις ακτές του Αιγαίου, θα ακουστείς απέναντι» ανέφερε ο πρόεδρος της Τουρκίας.

Και συνέχισε: «Εξακολουθούμε να αγωνίζονται για το ποια θα είναι η υφαλοκρηπίδα και ποια θα είναι (τα όρια μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας) στον αέρα και στο έδαφος. Αιτία όλων αυτών είναι εκείνοι που κάθισαν στο τραπέζι για (να διαπραγματευθούν) τη συγκεκριμένη συνθήκη. Εκείνοι που καθόνταν σε αυτές τις θέσεις δεν μας δικαίωσαν και τώρα “δρέπουμε” τα προβλήματα (που η συνθήκη προκάλεσε)», για να καταλήξει: «Εάν αυτό το πραξικόπημα είχε πετύχει, θα μας είχαν αναγκάσει να υπογράψουμε μια συνθήκη που θα μας έκανε να αναπολούμε αυτή των Σεβρών».

Σημειώνεται πως η Συνθήκη της Λωζάνης, υπεγράφη στις 24 Ιουλίου 1923 από την Ελλάδα, την Τουρκία και τις άλλες χώρες που μετείχαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο και την Μικρασιατική Εκστρατεία αλλά και στη Συνθήκη των Σεβρών. Βάσει της Συνθήκης προσδιορίστηκαν και οριστικοποιήθηκαν τα σύνορα της σύγχρονης Τουρκίας, η οποία ανέκτησε την Ανατολική Θράκη, πήρε τα νησιά Ίμβρο και Τένεδο, μια λωρίδα γης κατά μήκος των συνόρων με την Συρία και την περιοχή της Σμύρνης. Αντίστοιχα παραχώρησε τα Δωδεκάνησα στην Ιταλία, όπως προέβλεπε και η συνθήκη των Σεβρών και παραιτήθηκε από όλες τις διεκδικήσεις για τις παλιές περιοχές της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας εκτός των συνόρων της και εγγυήθηκε τα δικαιώματα των μειονοτήτων στην Τουρκία. Με ξεχωριστή συμφωνία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας αποφασίστηκε η υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών από τις δύο χώρες και η αποστρατικοποίηση νησιών του Αιγαίου.

 

 

huffingtonpost.gr