Νεφελώδες το πολιτικό τοπίο στις γειτονικές χώρες της Ελλάδας – Προς τα που θα πάει το νέφος;

Αναμενόμενη μεν, εντυπωσιακή δε η παραίτηση του Βούλγαρου Πρωθυπουργού Μπόικο Μπορίσοφ. Ο ίδιος ο Βούλγαρος αξιωματούχος είχε δηλώσει πως θα προβεί σε αυτή την κίνηση αν δεν εκλεγεί πρόεδρος η κεντροδειξιά υποψήφια, την οποία στήριξε η παράταξή του.

Οι εκλογές έγιναν, η Τσέτσκα Τσάσεφ δεν εξελέγη και ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε ότι θα κάνει πράξη την πρότερη προειδοποίηση του. Η εξέλιξη αυτή βάζει τη Βουλγαρία σε μία περίεργη ατραπό καθώς για μερικούς μήνες -τουλάχιστον- θα είναι μία χώρα χωρίς πρωθυπουργό, με τις εκτιμήσεις να κάνουν λόγο για διεξαγωγή εκλογών τον Απρίλιο του ’17.

Από την άλλη πλευρά, το πολιτικό σκηνικό στη Βουλγαρία αλλάζει έτι περισσότερο αφού ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος Ρούμεν Ράντεφ δηλώνει Σοσιαλιστής χωρίς κομματικό προσανατολισμό και επίσης στηρίζει ανοιχτά τη Ρωσία. Ο ίδιος μάλιστα έχει ταχθεί υπέρ της άρσης των κυρώσεων που επέβαλε η Ε.Ε. στη Ρωσία προσφάτως και στήριξε ανοιχτά την επίθεση Πούτιν στην Κριμαία δηλώνοντας πως “η Κριμαία όντως ανήκει στη Ρωσία”.

Κι αν όλα αυτά μοιάζουν κάπως “μακρινά” αφού συμβαίνουν ψηλά στην πολιτική κλίμακα, αφορούν άμεσα και τη δική μας περιοχή, τον Έβρο, αφού η ελληνική με την απερχόμενη βουλγαρική κυβέρνηση είχαν συνάψει τουλάχιστον δύο συμφωνίες που αφορούν την περιοχή μας: η πρώτη έχει να κάνει με την επανέναρξη της συζήτησης για τον αγωγό πετρελαίου Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη και η δεύτερη τη σύνδεση του πλωτού σταθμού LNG που θα γίνει στην πόλη με τον βουλγαρικό αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου ING.

Χωρίς να υπονοείται ότι η επόμενη κυβέρνηση της Βουλγαρίας (όποια κι αν είναι) θα ακυρώσει τα συγκεκριμένα σχέδια, θα πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι η πολιτική αστάθεια που μοιραία θα επικρατήσει στη γείτονα, θα επιφέρει τουλάχιστον καθυστερήσεις στην πρόοδο των συνομιλιών.

Κι ενώ στο βορρά συμβαίνουν αυτά, ανατολικά ο Ρετζέπ Ταγήπ Ερντογάν εξανίσταται με τη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης θεωρώντας ότι δεν επιθυμεί να εντάξει τη χώρα του στους κόλπους της. Προειδοποιεί δε, πως αν οι διαπραγματευτικές συνομιλίες παραμείνουν παγωμένες, τότε αυτός θα ζητήσει την άποψη του λαού του διεξάγοντας δημοψήφισμα! Κι όλα αυτά ενώ επιμένει πως αν η Εθνοσυνέλευση το ζητήσει, θα επαναφέρει τη θανατική ποινή.

Η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας προφανώς και αφορά τον Έβρο. Αν τελικά η Τουρκία ενταχθεί στην Ε.Ε. ο νομός θα πάψει να αποτελεί το σύνορο της Ένωσης (θα συνεχίσει όμως να αποτελεί το ανατολικό σύνορο της ηπείρου). Επιπλέον θα αρθεί ο περιορισμός στον οποίο υπόκεινται οι Τούρκοι που θέλουν να ταξιδέψουν στην Ευρώπη και υποχρεούνται να εκδώσουν βίζα – κάτι για το οποίο οι τοπικές αρχές έχουν παλέψει πολύ τον τελευταίο καιρό με γνώμονα την τουριστική ανάπτυξη της περιοχής.

Και, όλα αυτά συμβαίνουν ενώ η Αθήνα ετοιμάζεται να υποδεχτεί τον απερχόμενο Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, δηλαδή τον Μπαράκ Ομπάμα. Και έχει σημασία το “απερχόμενος” καθώς φεύγοντας θα πάρει μαζί του και την όποια φιλοελληνική του στάση (αν δεχτούμε ότι αυτή όντως υφίσταται). Κι ένας ακόμη λόγος που βαρύνει το ‘απερχόμενος’ είναι ότι ο επόμενος ανήκει στο ακριβώς αντίθετο πολιτικόν δέος του Μπαράκ Ομπάμα…