Ένα πολύ μεγάλο κεφάλαιο στην ιστορία της Νεφρολογικής Κλινικής του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου της Αλεξανδρούπολης, έκλεισε οριστικά με τον θάνατο του ιδρυτή της, του Ομότιμου Καθηγητή Νεφρολογίας του ΔΠΘ Βασίλειου Βαργεμέζη.

Ο Βασίλης Βαργεμέζης πέθανε σε ηλικία 65 ετών, ωστόσο το έργο του θα ζει εις το διηνεκές, αφού εξαιτίας των δικών του ενεργειών, της πίστης και του οράματός του, το Νοσοκομείο της Αλεξανδρούπολης έχει μία από τις αρτιότερες Νεφρολογικές Κλινικές στη βόρεια Ελλάδα (και όχι μόνο).

Ο Βασίλης Βαργεμέζης ξεκίνησε να εργάζεται στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης το 1985 με τους πρώτους Καθηγητές του νεοσύστατου -τότε- Τμήματος Ιατρικής ως Επίκουρος Καθηγητής και δύο χρόνια μετά η λειτουργία της κλινικής ήταν γεγονός.

Την είδηση του θανάτου του μοιράστηκε μέσω του προσωπικού του λογαριασμού στο Facebook, ο Καθηγητής Νεφρολογίας του ΔΠΘ Στέλιος Παναγούτσος. Στην ανάρτησή του αναφέρεται και ο επικήδειος που εκφώνησε κατά την εξόδιο ακολουθία ο Κοσμήτορας της Σχολής Επιστημών Υγείας της Αλεξανδρούπολης, Καθηγητής Πλουμής Πασαδάκης.

Η δημοσίεύση του κου Παναγούτσου:

“Ήρθαμε όλοι σήμερα εδώ, συγγενείς, φίλοι, συνάδελφοι και όλοι όσοι είχαν την τιμή και την ευτυχία να σε γνωρίσουν Βασίλη, για να αποτίσουμε φόρο τιμής και εκτίμησης.
Ο καθηγητής και φίλος Βασίλης Βαργεμέζης γεννήθηκε στην Αλεξανδρούπολη το 1951 και το 1985 ήρθε με τους πρώτους Καθηγητές του νεοσύστατου Τμήματος Ιατρικής του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου Θράκης (Δ.Π.Θ), ως Επίκουρος Καθηγητής.
Η ανήσυχη φύση του, οι ερευνητικές και οργανωτικές ικανότητές του έχουν ως αποτέλεσμα την ίδρυση της Πανεπιστημιακής Νεφρολογικής Κλινικής, το 1987, της οποίας μέχρι πρόσφατα ήταν Διευθυντής, με πλουσιότατη επιστημονική δραστηριότητα και ανάπτυξη όλων των σύγχρονων θεραπευτικών μεθόδων αντιμετώπισης όλων των ασθενών με Νεφρική Νόσο.
Στην ανυπολόγιστη προσφορά του στους συναδέλφους του πιστώνεται η άρρηκτη σχέση του με την εκπαίδευση από τις διάφορες επιστημονικές θέσεις τόσο στο Δ.Π.Θ. όσο και στη Ελληνική Νεφρολογική Εταιρεία, στην οποία διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου (2004-2006) και πρώτος Πρόεδρος της Επιτροπής Συνεχιζόμενης Εκπαίδευσης.
Στη διάρκεια των εκπαιδευτικών του δραστηριοτήτων, διετέλεσε Πρόεδρος Οργανωτικών Επιτροπών σε περισσότερα από 10 Εκπαιδευτικά Σεμινάρια με Διεθνή Συμμετοχή. Επίσης επί μία δεκαετία ήταν Υπεύθυνος του Γραφείου Εκπαίδευσης του Τμήματος Ιατρικής του Δ.Π.Θ, μέλος της Επιτροπής Προγράμματος Σπουδών αλλά και μέλος της Επιτροπής Ηθικής και Δεοντολογίας του Δ.Π.Θ.
Η άοκνη προσπάθειά του στην επιστημονική εξέλιξη συναδέλφων διαπιστώνεται εύκολα με το πλήθος των Διδακτορικών Διατριβών που επιβλέπει προσωπικά ως κύριος Επιβλέπων, είτε συμμετέχει στις Τριμελείς και Επταμελείς επιτροπές.
Φυσικά η αγάπη των συναδέλφων πολλές φορές επισκιάζεται από την αγάπη και εκτίμηση των πολυπληθών ασθενών που θεράπευσε ή βοήθησε ποικιλοτρόπως όλα αυτά τα χρόνια.
Γίνεται κατανοητό ότι το έργο του αγαπητού Βασίλη είναι ιδιαίτερα μεγάλο και είναι αδύνατο να περιοριστεί στα λίγα αυτά λόγια στη διάρκεια της Εξόδιου αυτής Ακολουθίας.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στα χθεσινά λόγια ενός από τους παλαιότερους συναδέλφους Νεφρολόγους, τα οποία θεωρώ ότι συνοψίζουν την σκέψη όλων:
«Ο Βασίλης Βαργεμέζης που έφυγε σήμερα άφησε τα θετικά του ίχνη στην Ιστορία της Ελληνικής Νεφρολογίας. Εκλεκτός επιστήμων, αγαπητός από όλους τους συναδέλφους, πάντα πρόθυμος για συνεργασία και εχθρός κάθε ακρότητας. Θα τον θυμόμαστε για όλα τα καλά του.»